Vandaag de dag 19.07.2018 (2)

De kogel is door de kerk, ik ga niet mee naar zee. Met dit weer kan ik moeilijk mijn tuin en de dieren alleen laten, en bovendien het spreekt mij ook niet echt aan, en die twee jonge mensen kunnen veel beter tegen de hitte dan ik, en dus blijf ik thuis zodat zij hun gang kunnen gaan.
In plaats daarvan word ik nog eens uitgebreid verwend in mijn favoriet Catalaans restaurant in Waterloo, en daar zal ik zeker meer van genieten, dan van de kust in volle toeristisch seizoen en met dertig graden in de schaduw. Wel spijtig dat Puigdemont ondertussen naar Duitsland verhuisd is, kan hem dus jammer genoeg en met zekerheid niet meer tegen het lijf lopen…
Hoelang heeft het nu al niet meer geregend? Zes weken? En bovendien beginnen morgen de “hondsdagen”.
“Hondsdagen” is de periode die er nu aankomt van omstreeks 20 juli tot rond 20 augustus. Het is – of zou – een periode moeten zijn van heel zwoel weer en waarin regelmatig onweer mogelijk is.
De hondsdagen ontlenen hun naam aan het weer zichtbaar worden van Sirius in het ochtendgloren. Sirius is de heldere ster van het sterrenbeeld de Hond.
Ik heb ze nog niet gezien, want ik sta altijd veel te laat op, maar vanaf morgen, ga ik toch een inspanning doen om te zoeken of ik ze kan ontdekken, want blijkbaar inspireren ze ook schrijvers en dichters. We zullen daarna wel verder slapen.
http://www.fabjerennt.nl/2014/08/14/hondsdagen/

‘Zijn prachtige poëtische en plastische stijl heeft Hugo Claus niet verloren in zijn tweede roman, De hondsdagen. Het verhaal speelt zich af op meerdere evenwijdige vlakken tegelijkertijd. De feiten van het verhaal wisselen af met onthutsende dromen of beklemmende herinneringen die dan weer een bijzonder licht werpen op de feiten – en die mengeling van droom en werkelijkheid, van bewustzijn en onderbewustzijn, geeft aan het boek een ongewoon magisch reliëf. (…) In een milieu van verlopen artiesten en vrouwtjes van “liefde”, is Claus erin geslaagd de innerlijke leegheid en vermoeiende opgejaagdheid van enkele figuren tragisch te doen aanvoelen.’ – Walter Korun, Galerie Zuid

Ik heb denk ik nooit een boek gelezen van Claus, in elk geval toch nooit helemaal uitgelezen. Ze lagen mij niet, of ik was er te dom voor, ik weet het niet. Maar misschien moet je boeken ook op het juiste moment lezen, zoals nu De hondsdagen, tijdens de hondsdagen…

2 gedachten over “Vandaag de dag 19.07.2018 (2)

  1. Misschien moet ik Claus dan ook nog eens vastpakken, enfin één van zijn boeken dan, maar die heb ik nooit goed gevonden. Zo zijn er nog twee Vlaamse schrijvers die ik niet kan waarderen: Brusselmans en Jef Geeraerts. Ik lees gemiddeld 50 boeken per jaar, maar die drie schrijvers krijg ik echt niet verteerd 😉

    • Brusselmans heb ik ook nog niet gelezen, behalve dan destijds zijn columns in Humo. Van de jonge Geeraerts heb ik als tiener alles gelezen, of moet ik zeggen verslonden! Later vond ik het een pedant mannetje, zeker nadat ik hem eens ontmoet had op de boekenbeurs in Antwerpen, en konden zijn boeken mij niet meer boeien. Claus, dat komt denk ik, omdat hij te plastisch schrijft, en wat bekakt, zoals hij trouwens ook praatte, al bewonder en hou ik wel van sommige van zijn gedichten. Heb onlangs “Je buik van pimpelmees” gekocht en als het over de liefde en over seks gaat, past dat plastische wel heel fijn.

Laat een antwoord achter aan Greet Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *