Gisteren stond er een heel interessant artikel in de krant over “dwarsliggers”, dus over mensen die altijd wat tegenwringen, en tegen de stroom in varen. Tegendraadse persoonlijkheden, mensen die niet tegen keuzebeperking en betutteling kunnen, en het gevoel hebben dat daardoor hun vrijheid aan banden gelegd wordt.
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180514_03513099?utm_source=standaard&utm_medium=social&utm_campaign=send-to-a-friend
Voor mij allemaal heel herkenbaar. Het is een soort allergie bij mij, dat als ze me beginnen te zeggen wat en hoe het moet, dat ik als tegenreactie op mijn achterste poten ga staan. Een soort automatisme, en vermits men in het artikel beweert dat het zou aangeboren zijn, moet ik dus ook niet meer zoeken vanwaar het komt. Letterlijk en figuurlijk je fuck off vinger gebruiken als mensen zich gaan bemoeien met jou zaken, het zit in je genen!
Van een vriend op Facebook, kreeg ik als reactie op het artikel volgende, heel mooie tekst, doorgestuurd:
http://www.bertvanvondel.nl/?s=dwarsligger&submit=
http://www.bertvanvondel.nl/
Mooie teksten vind je tegenwoordig overal, en als je dan ook nog een paar vrienden hebt die met dezelfde dingen bezig zijn als jij, krijg je heel wat cadeautjes die je bevestigen in je hoe je denkt en voelt.
Ik gebruik hierbij niet graag het woord overtuiging, omdat bij alles wat je denkt een gezonde dosis twijfel niet onwelkom is. Alleen fanatici en dictators veranderen nooit van gedacht, en dat kunnen we dus beter niet zijn.
Bedankt Johan, voor de tekst!