Vandaag de dag 13.04.2018

Vrijdag de dertiende, sommigen noemen het een geluksdag, anderen geloven dan weer in een ongeluksdag. Natuurlijk is niemand bijgelovig, maar ze gaan toch maar vlug een lottoformulier invullen, je kunt nooit weten!
Ik geloof er niet in, en al zeker niet in kansspelen, heb er ook het geduld en de motovatie niet voor. Had ik rijk moeten geboren worden, of veel geld verdienen, was dat nu al gebeurd, en anders ben ik best tevreden met wat ik heb, en hoe meer je hebt, hoe meer zorgen je je daar ook over moet maken.
Wat ik wel veel om mij heen wil is schoonheid. Ik word triest, ja zelfs depressief van lelijkheid, slordigheid, verval, onverzorgdheid…
Dat heb ik van mijn moeder meegekregen, denk ik, die hield ook van proper, verzorgd en van mooie dingen. Mijn moeder had trouwens nog een veel verfijndere smaak dan ik, ik ben daar soms een beetje lomp en overdadig in.
Als mijn moeder naar een rommelmarkt ging, en dat deden ze thuis vaak, vond ze altijd een schat! Geen prullen, geen kitsch, maar echt een stuk of kleinood van waarde. Ze had daar een hele fijne neus voor, en wist ook hoeveel dat “maar” mocht kosten.
Indien ze vandaag zou geboren worden, zou ze gerust designspecialiste of ets dergelijks kunnen zijn, maar ze werd lang geleden geboren, in een arm gezin, en als meisje, en dan was je leven vlug geregeld, en had je niets te kiezen.
Ik ben toch blij dat ze iets met dat talent heeft kunnen doen, en er waarschijnlijk ook deugd van heeft gehad.Dit beeldje van porseleinbiscuit kocht ik ooit als jong meisje voor mijn moeder, en het is ook het enige stuk dat ik na haar dood uit haar bomvolle vitrinekast heb meegenomen. Het hoorde ons gezamenlijk toe.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *