Ze gaan allemaal dood, die zangers van vroeger, en wij worden oud, en zien met lede ogen aan dat de tijd voorbij vliegt. Januari is weer bijna op zijn einde, en dan komen in februari al die vervelende verjaardagen aan, eindelijk begint het de laatste week van januari al.
Misschien luisteren we beter niet naar die liedjes van vroeger, een mens wordt er alleen maar nostalgisch van. Hartverwarmend is het wel dat ook de jongere generatie er nog wat aan heeft.
Brel, Van Uytsel, Piaf, Bob Dylan, Lou Reed, Rod Stewart, Robert Long, Ramses, Ferré…, ze zijn nog allemaal geliefd en ze beroeren nog altijd onze gevoelens. Waarschijnlijk ook omdat de thema’s die ze bezingen tijdloos en universeel zijn.
Voor mij was en is het vooral belangrijk dat een lied een mooie tekst heeft, ik moet er dus ook echt naar kunnen luisteren en hij moet iets overbrengen waar ik persoonlijk iets aan heb en bij voel. Schlagers zijn aan mij niet besteedt! Het mooiste lied over hoe met de tijd alles verandert en voorbijgaat is van Léo Ferré, en inderdaad, Avec le temps…
Geniet er nog van, van de tijd, en liefst zo lang mogelijk!