Destijds was er hier in mijn straat een kunstenaarsatelier “Vrij Atelier Vosdelle”. Ik ben er ook lid van geweest.
Ik ging er leren schilderen, maar ik kon heel slecht tekenen, en heb het na een aantal jaren opgegeven. Ik was wel heel goed met kleur, maar het moest perfect zijn bij mij en een volwaardig werk, of het was niet in orde en uiteindelijk gaf ik het op. Ik heb hierdoor wel beter leren “kijken” naar schilderijen.
De in mijn ogen enige kunstenaar in dat atelier was mijn leermeester en vriend, Raymond De Gryse. Op zijn vraag, en omdat ze niemand anders vonden, ben ik ook nog een tijdje naaktmodel geweest voor al wie graag tekende.
Van Raymond kreeg ik altijd een paar schetsen, en die heb ik natuurlijk bewaard. Een tijdje na zijn dood heb ik ook een gedicht aan hem gewijd, en ik heb verleden week gezien dat het gedicht ook op de Facebookpagina “Raymond De Gryse” staat, samen met heel wat van zijn werken.
https://www.facebook.com/RDGryse/?hc_ref=ARR-4BV8sgUb7qMhwarTTE_p9RH8x_dBuYd1B_qBLbFEnFS69iVuRAG-vTqfPBvy_6g

Het gedicht:

Nooit (voor R. De Gryse, kunstenaar en vriend)

Weg van deze wereld,
Voorgoed.

Zijn stap met rechte rug,
De beeldende handen
In de zakken,
Gebald tot vuisten.

Er komt geen tweede,
Nooit.

Micheline Baetens

Raymond was een man van weinig woorden, en zeker zonder dikke nek en zonder kapsones, en heel erg tekort gedaan hier in Hoeilaart door de politiek. Destijds door de CVP gebruikt en misbruikt.
Hij heeft mij hierover veel verteld, want zijn frustraties waren groot. Ik was heel vaak alleen met hem in het atelier en dan werd er meer gepraat dan gewerkt.
Prachtige werken heeft die man gemaakt, heel gevoelige werken, zowel zijn beeldhouwwerk als zijn schilderijen.
Er lopen er hier in Hoeilaart veel rond “kunstenaars”, maar dat is een titel die ze zich ten onrechte geven, want het zijn allemaal maar slechte amateurs in vergelijking met Raymond De Gryse.