Als kind heb ik je vaak bewonderd.
Als volwassene zag ik ook je beperkingen.
En nu ik grijs en wijs begin te worden,
Hou ik van je zoals je bent.

Je was een selfmade man,
Een overlever, een doordrijver.
Je wist wat er te koop was in het leven
En je wou er zoveel mogelijk van.

Altijd vond je wel één of andere nieuwe passie
En daar deed je dan alles voor.
Met het karakter van het een volleerde plantrekker
Lukte alles je.

De laatste maanden konden we ook praten,
Had je meer tijd over om niets te doen,
En het was verrassend en deugddoend
Dat je ons kon laten voelen dat je ons nodig had.

Rust zacht vader
En de groetjes aan moeder.

(Voor mijn vader Leon Baetens, 1 januari 1922 – 26 januari 2009)