‘We zien dingen niet zoals ze zijn, we zien dingen zoals we zijn.” Socrates

Dat denk ik ook wel. Ieder kijkt met andere ogen. Met zijn en haar ogen. Dus zoiets als de werkelijkheid bestaat niet, en het grote gelijk ook niet, noch de waarheid?
Begin dan maar met aan alles te twijfelen, want met je zekerheden zal je niet ver lopen. Stop dus ook met ruzie maken en bevelen geven, van “zo moet het”, want misschien zie je dat wel allemaal verkeerd.Is dat geen grote opluchting, weten dat niets is was het lijkt? Alles kan dus nog alle kanten op, zowel wat je als negatief ervaart, als wat je nu als positief beschouwt.
En als je goed nadenkt, is dat toch zo. Want ik hou van regen en jij houdt van zon, en daar begint het al. Iets is maar zoals je het zelf bekijkt, maar dan ook maar alleen voor jou. Misschien hou ik morgen dan weer wel van de zon, omdat ik ondertussen dan weer een dag ouder ben, en meteen ook een dagje anders.

Mag dat dan van gedacht veranderen? Mensen die hun mening herzien, hun zekerheden opgeven, weten die eigenlijk wel wat ze willen, kan je die eigenlijk nog wel vertrouwen?
Niets zo gezond als twijfelen!  Gezond voor jezelf, voor je omgeving, en niets is zo creatief en boeiend als een zoekende geest die vandaag van de regen houdt, en morgen van de zon.
Bedankt Socrates, dat heb jij weer eens goed gezien! Ja toch?