Reinaert

Vandaag viert David zijn 46ste verjaardag en ik denk dat hij dit keer het mooiste verjaardagcadeau ooit gekregen heeft: de thuiskomst van Reinaert!

Dit bericht zette hij dan ook vandaag op zijn facebookpagina:

“Geen mooier cadeau voor je 46ste verjaardag dan je zoontje die na twee maanden hospitalisatie eindelijk thuis is. Hier zal hij zijn revalidatietraject verder zetten.
Het zag er even niet goed uit. “Levensbedreigend” was het woord dat Audrey en ik de eerste dag te horen kregen in een aparte kamer op de intensieve zorgen van het UZ Leuven. Ik zat op een stoel, maar voelde de zwaartekracht harder dan ooit op dat moment. Reinaert had twee virussen opgelopen die hem een longontsteking bezorgden, en daarbovenop kwam een streptokokken bacterie die zich verder verspreidde over zijn lichaam. Hierdoor ging hij in een toxische shock en hadden vooral zijn hart, longen en nieren het heel moeilijk. Dat alles op een zeer korte tijd. Dat was 14 september.
Hij is toen meteen in een kunstmatige coma gebracht, zodat ze een kunstlong en kunstnier via katheders in zijn hals konden “aansluiten”. Die namen even alles over, samen met een hele hoop medicatie. Dat heeft zo’n 4 weken geduurd. Daarna kon alles afgekoppeld worden. Gelukkig geen schade aan de nieren etc. Maar toen begon de ontwenningsfase… Want dat klein ventje had torenhoge dosissen van morfine en slaapmedicatie gekregen. Dat heeft ook toch zo’n dikke 2 weken geduurd. Ook zwaar om te zien als ouder hoe je driejarige moet afkicken. Hij had er op een gegeven moment hartritmestoornissen van. En we moesten heel die tijd ook wachten om te zien of hij hersenschade had of niet.
Vandaag kunnen we gelukkig en vol overtuiging zeggen dat alles oké is in dat hoofdje van hem, buiten hier en daar wat overgevoelig en een angst/wantrouwen voor nieuwe gezichten en witte schorten.
Maandag 17 oktober mocht Reinaert uiteindelijk intensieve zorgen verlaten, en verbleef ik samen met hem op de afdeling kinderneurologie voor zijn revalidatie. Audrey pendelde elke dag heen en weer tussen Overijse en Leuven. Hij kreeg kinesitherapie en ergotherapie, en een logopedist, psychologe en diëtisten werden eveneens ingeschakeld voor zijn verder herstel.
Deze week kregen we dan het bericht dat Reinaert (en ik) naar huis mochten en dat er overgeschakeld zal worden op ambulante kiné. Sinds gisterenmiddag zijn we allemaal terug thuis.
Reinaert moet nog verder leren stappen. Dat kan hij niet omdat hij lange tijd in bed gelegen heeft, en zijn kuitspieren hierdoor zijn verkort. Hij kan niet plat op de voetjes staan. Momenteel wachten we tot zijn linkerbeentje voor een tweede maal in het gips kan, want daar zijn de spieren het meest verkleind. De ingreep is gepland voor 28 november, en ondertussen blijft hij kinesitherapie krijgen van de papa en van een kinesiste hier in eigen gemeente, die ons door verschillende mensen werd warm aanbevolen.
Wij zijn het personeel van het UZ Leuven, en in het bijzonder dokter Lars Desmet van IZ ontzettend dankbaar dat zij er alles aan gedaan hebben om deze foto mogelijk te maken.”
David Joly – 19.11.2022
Ik zeg het nogmaals, het zijn helden, alle drie!!!

Eén gedachte over “Reinaert

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *