Een mens leeft maar eenmaal en daarom moet je zoveel mogelijk dingen uitproberen. Om de tien jaar zoek ik dus een andere passie om mij in uit te leven, dat heb ik al altijd gedaan, vandaar ook zo een ruime creatieve handvaardigheid.

De afgelopen tien jaar heb ik mij vooral bezig gehouden in mijn tuin en nu deze zo goed als afgewerkt is, en nog enkel moet onderhouden worden, is het tijd voor wat anders, zonder helemaal los te laten, net zomin dat ik mijn andere creatieve vaardigheden ooit verleerd en afgezworen heb, maar eerder op een lager vuurtje gezet. Behalve het schrijven, dat is en blijft de grote constante.

Nu ook Reinaert in mijn leven is gekomen, en ook mijn zoon wat ontlast moet worden, heb ik naar de tuinman gebeld en gevraagd om wat vaker te komen en in te staan voor de algemene onderhoud van de tuin. En hij heeft gezegd dat hij dat voor mij wel wil doen, ondanks de drukte. Top, vind ik dat!

De twee laatste weken van september komt ook de schilder om de buitenkant van het huis wat op te frissen en de gevel, de deuren en de vensters te schilderen. En volgend jaar wordt de binnenkant onder handen genomen, zodat ik gedurende de finale van mijn leven nog wat gezelliger en properder zit, en nog enkel hoef te genieten van het eindresultaat.

Ondanks de vele tegenslagen, de vele worstelingen en onzekere situaties die we als gezin gekend hebben, mag ik gerust zeggen – en David heeft dat vandaag beaamd – hebben we toch heel veel redenen om voldaan te zijn en tevreden over onszelf. En dat zonder hulp van om het even wie, onder ons drietjes, met vallen en opstaan!