Spoorwerken aan station van Hoeilaart bron van ergernis bij buurtbewoners: “Waarom wordt er niet meer met ons gecommuniceerd?”
Het Laatste Nieuws – SHVM 11 november 2019 19u07 – Foto’s Dieter Nijs
Hoeilaart – De werken aan spoorlijn 161 aan het station van Hoeilaart zijn bron van kopzorgen bij de buurtbewoners. De nachtelijke werken zorgen voor slapeloze nachten, waardoor sommigen onder hen elke dag vermoeid op het werk aankomen. Vooral het gebrek aan communicatie is een grote ergernis. Een onder hen is Micheline, die iedere nacht gewekt wordt door de spoorkranen die bij haar om de hoek geparkeerd staan. “Voor 2 uur raak ik niet meer in slaap.”
Het station van Hoeilaart ligt aan spoorlijn 161 tussen Brussel en Ottignies in Waals-Brabant. De werken zullen het aantal sporen op de lijn verhogen van twee naar vier. Dat maakt het mogelijk om meer stoptreinen te laten rijden, de zogeheten S-treinen van het Brusselse voorstadsnet.
De werken gingen van start in 2006 en lagen vervolgens drie jaar stil. In 2010 begonnen de werken opnieuw. “Het is dus al een tijdje aan de gang, maar het zijn vooral de laatste maanden dat de werken echt hun tol eisen”, zegt buurtbewoonster Micheline. De bewoners van Het Leen hebben al maanden last van de nachtelijke werken. “Bij mij zijn het vooral de laatste vijf nachten dat ik de slaap niet meer kan vatten. Elke nacht word ik wakker van het lawaai van de machines die hier om de hoek vertrekken en van de wagens die hier blijven draaien. Soms starten de werken om 22 uur, soms om 1.30 uur ’s nachts. Voor 2 uur raak ik niet meer in slaap. Jaren geleden raakte ik al in een depressie door de werken. Dit wil ik niet opnieuw laten gebeuren. Wij proberen het hier leefbaar te houden en ik wou dat zowel Infrabel als de NMBS dat ook zouden willen.”
Niet enkel de lawaaihinder zorgt voor frustratie bij Micheline en de buurtbewoners, maar vooral het gebrek aan communicatie is een pijnpunt. “De vorige jaren kregen de buurtbewoners steeds een brief waarin beschreven stond wat er precies zou gebeuren en wanneer de werken zouden plaatsvinden. Door zo’n communicatie vooraf, werkt dat psychologisch voordeliger. Je weet wat er aan de hand is en je weet hoe lang dat het zal duren. Je krijgt de indruk dat het bedrijf rekening met je houdt. Maar nu krijgen we geen berichten meer over de stand van zaken en worden we niet meer verwittigd. Om maar een voorbeeld te geven: toen de werken hier begonnen, hebben de werknemers bij verschillende huizen een plaatsbeschrijving uitgevoerd. Laatst zag ik dat een brievenbus van een buur wat verder afgebroken wordt, samen met een rioolput. Dan stel ik me de vraag: ‘Gaan ze deze keer ook een plaatsbeschrijving uitvoeren of zullen we plots voor voldongen feiten staan?’”
“We hebben een inschattingsfout gemaakt”
Thomas Baeken
Emotionele band
Micheline wil naar eigen zeggen zeker niet als de boeman afgeschilderd worden. “Ik begrijp ook dat je geen omelet kan bakken zonder eieren te breken. En ik heb helemaal niets tegen de sporen. Ik ben zelfs emotioneel betrokken, want mijn grootvader was spoorwegarbeider. En toen ik geboren werd, heeft hij mijn naam gekozen, die verwijst naar een Frans treintje dat in die tijd zowel op de sporen als op de baan reed. We zouden vooral graag verwittigd worden en op de hoogte gehouden worden van wat er gebeurt. Ik vraag me ook af waarom deze kranen hier bij mij om de hoek moeten staan.”
Oud zeer
Eerste schepen Eva De Bleeker (Open VLD), die jaren schepen van Wonen was, is al een hele tijd op de hoogte van de situatie en houdt zich al een tijdje bezig met de situatie. “Ik zag op Facebook verschillende berichten verschijnen van bewoners die klaagden over de werken. Daarop heb ik contact opgenomen met Infrabel. De maatschappij vertelde me dat er inderdaad iets misgelopen was in de communicatie en dat ze opnieuw zouden communiceren naar de bewoners toe.” Volgens de schepen staat er geen limiet op nachtelijk werken. “Maar ik vind het wel een minimum dat er tijdig wordt gecommuniceerd en dat wij als gemeente ook verwittigd worden.”
“Een juridische procedure starten is voor een kleine gemeente als de onze quasi onmogelijk”
Eva De Bleeker
De Bleeker meent dat stappen ondernemen tegen het bedrijf een moeilijke zaak is. “Het probleem is dat Infrabel een groot bedrijf is en wij maar een kleine gemeente. We kunnen vragen stellen en zaken eisen, maar helaas hebben we daar niet genoeg macht voor.”
“Het is een oud zeer”, gaat De Bleeker verder. “We hebben al een heel traject van werken achter de rug en de mensen hebben hier echt onder geleden. In het verleden gebeurde het ook wel eens dat er pas drie dagen na de start van de werken gecommuniceerd werd, of dat er een verkeerde datum werd meegegeven. We doen ons best, maar een juridische procedure starten voor een kleine gemeente als de onze is zo goed als onmogelijk.”
Verkeerde inschatting
Infrabel vernam het verhaal van de buurtbewoners en Micheline, en heeft onmiddellijk actie ondernomen. Daarnaast schenkt ze klare wijn over de hele situatie om misverstanden te voorkomen. “De werf die we aan het uitvoeren zijn, die tot begin februari 2020 zal lopen, is een werf waarbij we de signalisatie aan het moderniseren zijn. De spoorkranen staan ter hoogte van de Vosdellestraat en de Vanlaethemstraat omdat ze daar toegang hebben tot het spoor”, stelt Thomas Baeken, woordvoerder van Infrabel. “De kranen worden na de passage van de laatste trein op het spoor gezet en het spoor gaat buiten dienst.”
“De grootste werken, vooral de luidruchtigste, zijn achter de rug. We dachten eerlijk gezegd dat we zo weinig mogelijk geluidshinder zouden veroorzaken door deze kranen van die bepaalde plaats te laten vertrekken. Om die reden beslisten we om niet te communiceren met de buurtbewoners. En dat is misschien een verkeerde inschatting geweest. We hadden dat blijkbaar toch iets beter moeten beslissen, aangezien er mensen zijn die er last van hebben. Van nu af aan zullen we, in de mate van het mogelijke, een andere toegang gebruiken in de buurt van Groenendaal. Daar zijn geen buurtbewoners aanwezig.”
Shauny Massagé Verheulpen
