Ieder zijn eigen miserie

Waarom denkt iedereen altijd dat anderen moeten geïnteresseerd zijn in hun miserie. Wat ben je ermee? Gaan zij het oplossen voor jou?
Van zodra anderen zich gaan moeien met je problemen is het negen kansen op tien zo, dat je probleem alleen maar groter wordt.
Beschouw het als een geschenk dat mensen zich niet moeien omdat ze je in staat achten dat je het wel zelf klaarspeelt, want van zodra je afhankelijk dreigt te worden van de hulp van anderen, verlies je je vrijheid, je zelfrespect, je zelfvertrouwen en de voldoening van de uitdaging tot een goed resultaat en eventueel einde te brengen.
Mensen kunnen je hierbij steunen door in je te geloven en je aan te moedigen, ook al begrijpen ze je niet en zouden ze het misschien zelf anders aanpakken.
Dat mensen je niet altijd begrijpen is trouwens ook heel normaal. Jij bent jij, en zij zijn zij, en vermits ieder van ons anders is, ontstaat er ook onbegrip en wat voor jou pijnlijk en verdrietig is, is het daarom nog niet voor je omgeving.

Ieder zijn eigen miserie, en misschien moeten we wat meer samen gezellig koffie drinken en wat vaker praten of koetjes en kalfjes, zodat we elkaars aanwezigheid voelen, ook als het wat minder goed gaat. Want mensen waar je het warm van krijgt en die je doen lachen, die kunnen ook samen met je wenen en treuren zonder dat ze je hoeven te begrijpen en je problemen te kennen.
Voor mij is het voldoende dat iemand zegt dat ze een probleem heeft waar ze liever niet over wilt praten, om te begrijpen en mee te voelen, want om het even welk probleem is vervelend en lastig. Vertrouw er op dat ze het kan verwerken en oplossen, en zeg dat ook, dat doet meer deugd dan medelijden en goed bedoelde raad.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *