Het is toch altijd hetzelfde, het is de hoeveelheid die telt, en liefst zoveel mogelijk, terwijl minder vaak meer is. En als het leven mij iets geleerd heeft dan is het dat wel: alles met mate, want anders komt er miserie van!
Maar we leven in een tijd dat overvloed nog niet voldoende is, terwijl we er aan kapot gaan, zowel lichamelijk als geestelijk. En wie het hierover voor het zeggen heeft is ook met veel meer dan degene die tegenwerkt, en het anders aan boord legt.

Democratie noemen ze dat, de meerderheid wint. Nochtans het is niet omdat men met veel en meer is dat men ook gelijk heeft. Het algemeen belang, zoals ze dat zo mooi noemen, is daarom nog niet in het belang van iedereen, en zeker al niet voor wie verder kijkt dan hier en nu.

Men breidt de wegeninfrastructuur uit omdat er teveel files zijn, wat dan weer in de hand zal werken dat meer mensen in de auto gaan stappen, zodat er binnen de kortste keren nieuwe files ontstaan.Zolang niet iedereen, en dan mag en moet het met zoveel mogelijk zijn, bereid is om de persoonlijke behoeftes aan te passen en met minder en ander content te zijn, zal er geen beterschap komen, noch voor de gezondheid van de mens, noch voor de natuur en het milieu.
Kerncentrales wil men weg, en met rede, maar in de plaats daarvan worden dan hele natuurgebieden vol gelegd met zonnepanelen, waardoor diverse biotopen verdwijnen, en de natuur weer eens moet inboeten.In Overijse willen ze nu een tram. Daarvoor zou weer een deel van het Zoniënwoud moeten opgeofferd worden. “Het zijn maar een paar bomen.” Het zijn altijd maar een paar bomen, of een stukje open ruimte die verdwijnen, maar op een dag is alles op, en vermits we nu al niet meer gezond adem kunnen halen, zal er niet alleen een elektriciteit tekort ontstaan , maar zeker een serieus zuurstof tekort, en wie weet waar we dan de oplossing moeten gaan zoeken. Op de maan?