De grootste aller arroganties

‘De eis bemind te worden, is de grootste aller arroganties.’ (Nietzsche)

Wij kunnen makkelijk aanvaarden dat niet iedereen even verstandig is, maar hebben het veel moeilijker met accepteren dat niet iedereen even empathisch is.

Nochtans zijn beiden een aangeboren gegeven en dus niet veel aan te veranderen. Wel bij te sturen en te polijsten, maar empathie, of emotionele intelligentie, krijg je mee van bij de geboorte, zoals praktisch alles waarmee je persoonlijkheid in de loop van je levensjaren vorm krijgt.

Ik denk dat ik in mijn leven maar één persoon echt en onvoorwaardelijk bemind heb, en dat is mijn zoon, al de rest waren gemengde gevoelens. En mensen die mij onvoorwaardelijk bemind hebben? Wellicht mijn grootmoeder.

Van iemand houden zoals hij of zij is, heeft als eerste voorwaarde dat je die persoon door en door zou kennen, en dat is onmogelijk. Ik ben al blij als iemand mijn dagelijkse doen en laten weet te appreciëren, en degene die dat doen, zijn er ook maar mondjesmaat, zowel nu als in het verleden.

Om begrepen en aanvaard te worden moet je naar een psychiater gaan, want die is volledig onpartijdig, en zorgt er in de eerste plaats voor dat jij jezelf aanvaardt en apprecieert zoals je in alle eerlijkheid bent.

Empathische personen die mij begrijpen en aanvaarden, dat zijn er maar een paar, en op zich is dat al een groot cadeau. Het zouden er misschien meer moeten en kunnen zijn, zoals je ouders en je naaste familie, maar bloed is maar bloed en soms is een volslagen vreemde eerder geneigd om te beseffen wat je voelt en denkt dan degene met wie je verwant, gehuwd of bevriend bent.

Nietzsche heeft gelijk, we moeten vooral niet te arrogant zijn. Een beetje genegenheid en begrip doet soms wonderen, zolang we het maar niet vanzelfsprekend en verslavend vinden.

Alles wat aan mijn aard beantwoordt, in de natuur en geschiedenis, spreekt tot mij, prijst mij, stuwt mij voorwaarts, troost mij: de rest hoor ik niet en vergeet ik meteen. Wij zijn voortdurend uitsluitend in ons eigen gezelschap. (Nietzsche)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *