Toen mijn man in 2011 overleed hebben de familie en de vrienden van weleer mij beloftes gedaan die ze niet hebben kunnen houden; je weet hoe dat gaat… Niks meer van gehoord en gezien en degene die af en toe nog een poging wagen om mij gelukkig te maken met een dode mus, hou daar mee op, want het is vernederend en pijnlijk. Ik red het wel zonder jullie, want er is Facebook nietwaar, en er zijn de vrienden van nu, nieuwe vrienden en zelfs betere. Op een dag overkomt iedereen hetzelfde, alleen-achter-blijven zoals dat heet.

Maar zo is het niet hoor, er zijn nog de anderen, de ontdekkingen, de kracht in jezelf, de nieuwe uitdagingen, kortom de wereld om je heen, en er is vooral de vriendschap voor jezelf, en de moed om de balans af en toe op te maken van al wat je overkomt en het leven te aanvaarden zoals het is, ook het verlies ervan.

Wie mij heden ten dage nog valse beloftes doet, die vliegt na een tijdje uit mijn leven. En er zijn er nog veel die zeggen dat ze “eens afkomen” en die je uiteindelijk nooit ziet opdagen.

Niemand hoeft mij per se gezelschap te houden, maar zwijg dan, en toon wat meer respect voor andermans gevoelens. Een mens is immers geen hond die af en toe moet uitgelaten worden!

In elk menselijk hart bevinden zich een tijger, een varken, een ezel en een nachtegaal. Het verschil in karakter is het gevolg van hun ongelijke activiteit.

Dixit: Ambrose Bierce