De invasie

Terwijl in Antwerpen de Japanse duizendknoop geëlektrocuteerd wordt, en elke burger in ons land aangemoedigd wordt om een ecologische tuin aan te leggen met planten van eigen bodem, wordt hier in de VOSDELLE, door de spoorweg, de duizendknoop alle kansen gegeven om het landschap en onzen hof te veroveren, samen met de berenklauw, en de netels en distels.

Waar is de tijd dat de bermen van de spoorweg vol vlierstruiken en bosviooltjes stonden…?! Nu groeien ze nog enkel in mijnen hof, en gelukkig maar, want het bosviooltje is nog amper ergens te vinden.

De Melktandjesfee

Het wordt een emotioneel heftige week, want Reinaert moet vrijdag zijn twee melksnijtandjes, waar hij een paar weken geleden op gevallen is, laten trekken in het ziekenhuis.
We proberen hem daar zo goed mogelijk op voor te bereiden en daarom heb ik een verhaaltje bedacht voor Reinaert in de stijl van Studio100 omdat hij heel graag naar Plopsalandfilmpjes kijkt.
De Melktandjesfee
Kabouter Kwebbel woont in Plopsaland en haar beste vriendin, die ook altijd op haar verjaardag mag komen, is Knabbel de Melktandjesfee.
Knabbel komt ’s nachts op bezoek bij de kindjes die hun melktandjes moeten verliezen, om hen een kusje op de mond te geven zodat ze geen pijn meer hebben en ze later heel sterke grotemensentandjes krijgen.
De oude en kleine tandjes neemt ze dan mee om te bewaren voor de baby’tjes die nog moeten geboren worden en melktandjes nodig hebben.
Telkens als Knabbel nieuwe melktandjes gevonden heeft is ze zo blij dat ze samen met Kwebbel een Kabouterdansje doet en vrolijk in het rond begint te draaien met de armen in de lucht en ze gaat stampen met de voetjes…
“Draai een keer in het rond
Stamp met je voeten op de grond
Zwaai je armen in de lucht
Ga nu zitten met een zucht
Stamp nu rond als een gans
Zo gaat de kabouterdans!

Zomerstress

De zomer is het stressseizoen bij uitstek, ondanks, of juist dank zij, het feit dat de meeste mensen hun verlofperiode erin valt.
Er is namelijk teveel van alles, veel te veel evenementen waar men naartoe wil met te veel drank en eten, en men wil vooral niks, missen van al die drukte, omdat het dit is wat ons zogenaamd gelukkig maakt en voor een geslaagde zomer en vakantie zorgt.
We willen weg, overal naartoe, want thuis blijven dat is geen vakantie…
En na de zomer komt de herfst, het vallen van de bladeren, die bekend staat als het depressieseizoen. Maar is dat wel zo, of is het het gebrek aan rust en gezonde ontspanning in de rest van het jaar, plus tijdens ons verlof, die voor deze weerslag zorgt?
De laatste keer dat ik op verplaatsing vakantie nam, kreeg ik na enkele dagen een paniekaanval en vertrok ik vroegtijdig naar huis. Het was er namelijk veel te druk, veel te luid, veel te veel van alles die de sfeer moest opfokken
Slecht gekozen? Kan zijn. Maar ik vrees dat er niet veel andere keuze is, of men moet stinkend rijk zijn. Spreek mij gerust tegen, ik zal jullie toch niet geloven.
Ik blijf in elk geval thuis, zeker nu haast iedereen op verplaatsing de boel gaat verstoren. En bovendien, aan een treinstation wonen is toch altijd een beetje reizen…

Kernenergie

Er is tegenwoordig veel nieuws en politiek gekibbel rond kernenergie, maar ik ,ik heb mijn eigen verhaal.

SCK CEN – Wikipedia

KERNENERGIE

Mijn onlangs overleden oom werkte en woonde bij de kerncentrale van Mol.
Samen met mijn ouders gingen we hem en zijn gezin regelmatig bezoeken. Hij woonde in volle natuur en je kon er dus prachtige en lange wandelingen maken. En dat deed ik dus ook.
Maar op een keer ben ik verdwaald, en ik weet niet hoe, op het domein van de kerncentrale terecht gekomen, waar ik niet wist hoe ik er terug moest uitkomen, want er was een omheining, een poort en in een wachthuis zat een opzichter.
Als zestienjarige begon ik stilaan paniekerig te worden tot er een vriendelijke mevrouw, die blijkbaar in het domein woonde, me vroeg wat ik op het terrein deed waar niemand blijkbaar mocht komen.
Ik zei dat ik verdwaald was en niet meer wist hoe ik terug bij het appartement van mijn oom moest geraken.
Zij heeft mij dan voorzichtig en omzichtig voorbij de wachtpost geloodst en de weg naar “huis” uitgelegd, waar mijn familie zonder veel vragen te stellen, zei dat het tijd was dat ik er was, want er moest gegeten worden.
Ik heb hen nooit verteld wat ik had “uitgestoken”? Maar sindsdien loop ik wel over van energie…

De laatste van het nest…

De laatste van het nest en jongste broer van mijn moeder…

Hij was een merkwaardige mens, een doorzetter, een alleskunner, een zwijgzame volharder.

Hij heeft bergen beklommen letterlijk en figuurlijk.

Een man met veel talenten, die voor altijd ondoorgrondelijk mysterieus zal blijven…

Aquarel van Robert Caron. Zijn geboortehuis in de Leegheid te Overijse.

 

AERTS DENISE P
Robert CARON, weduwnaar van Cornelie Demeyer sinds 2008
Woonplaats: Koersel° Overijse, 2 mei 1934
† Koersel, 11 juni 2023

Begroeting: vrijdag 16 juni 2023 – funerarium – Beringen-Mijn van 18.30 tot 19.00 uur
Uitvaart: in intieme kring in de aula van het Uitvaartcentrum Convents

Everest

David redt een bever

In de IJsebroeken, het  Natuurgebied langsheen de Dreef naar Huldenberg in Overijse, beheerd door Natuurpunt, zitten al een tijdje terug bevers.

Onlangs begeleide David één van hen, die gewond geraakt was, terug naar de vijver aan ’t Kasteeltje, en blijkbaar was de bever terug in topvorm tegen dat de brandweer ter plaatse kwam om te kijken of het diertje het gered had.

 

Reinaert in het Zoniënwoud

Reinaert – Kwebel – speelt in het Zoniënwoud het verhaaltje van Plop en de kabouterschat na. Mama – Lui – en papa – Plop – zijn de figuranten.

Kabouter Plop houdt samen met Lui, Klus en Kwebbel een lenteschoonmaak in zijn paddenstoel. Bij het reinigen van de schoorsteen ontdekt Klus een oude schatkaart. De kabouters besluiten om samen op zoek te gaan naar de Kabouterschat. De tocht blijkt echter moeilijk en gevaarlijk.