Oscar

Ik heb naar de uitreiking van de Oscars aan het gekeken.
In den beginne en een heel eind langer was ik een lezer. Ook misschien dank zij omdat wij thuis geen televisie hadden. Mijn moeder wou dat niet omdat zij anders mijn vader het huis niet meer uitkreeg. We gingen wel naar de cinema, ik al met mijn grootmoeder en later met de jongens.
Lezen doe ik niet meer, ik heb mijn dosis literatuur gehad van non-fictie, tot fictie, zelfs de Russen, en filosofie en psychologie.
Literatuur heeft mijn denken zeker gevormd en dat raak je nooit meer kwijt. Het was een zeer waardevolle hulp om het leven beter aan te kunnen.
Nu de tijd steeds sneller en sneller gaat en ik nog zoveel wil doen, is film een fijne vervanger van boeken. Van een goeie film kan ik dagen soms weken nagenieten omdat ik weer wat bijgeleerd heb, getroost of geamuseerd werd.
Ik moet zeker naar Oppenheimer kijken…

Taal

Bejaarden: vreselijk woord. Alsof wij niet meer zijn dan onze leeftijd…

“Mensen die nadenken over de woorden, de taal die ze gebruiken, lopen minder kans fanatici te worden. De sloganschreeuwers in deze wereld, of het nu openlijke reclame is of iets anders, de mensen die slogans schreeuwen tot ze er rood van zien, denken niet na over de woorden die ze gebruiken. Een taal spreken is in feite barrevoets lopen op zeer onvoorspelbaar terrein. Er kunnen gloeiende kolen, doornen of glasscherven op de weg liggen. Als je tegen een ander spreekt, een ouder, een vriendin, een geliefde, kan juist door het automatisch gebruik van woorden, ieder woord een vreselijke wonde toebrengen, een onverwachte hoop oproepen, een belediging zijn, zonder dat je weet wat je aan het doen bent.”

― Amos Oz
Foto: George Etheredge

Omgekeerd

We leven in een wereld waarin men alles omkeert en een draai geeft.
Overprikkelde en zogenaamde overgevoelige mensen moeten aangepakt worden en veranderen, terwijl indien men de maatschappij anders inricht al die problemen niet meer zullen voorkomen.
Pas je dus niet aan, maar verander de wereld waarin je leeft.

Schopenhauer

Schopenhauer had en heeft gelijk: wat vandaag positief is, kan morgen negatief zijn. Denk maar aan alles wat de natuur schade toebrengt en de mens ongelukkig, en eerst gezien werd als een prachtige ontdekking of uitvinding.
Uiteindelijk is dus elke mening die je over iets of iemand hebt waardeloos en nutteloos. Dat is tegelijkertijd frustrerend en een troost.
We moeten ons dus wat minder druk maken over alles…

Tien geboden

Een tiental geboden, zowel positief als negatief, die ik tijdens mijn leven gehoord of gelezen heb, blijf ik vaak binnenmonds mompelen en geloven.
. Wie niets vraagt, krijgt alles.
. De soep wordt nooit zo warm gegeten als ze opgediend wordt.
. Ik heb geen vrienden, voor mij zijn alle mensen gelijk.
. Leg al je eitjes niet in hetzelfde mandje.
. Iedereen verdient een tweede kans.
. Iedereen heeft een mening, net zoals iedereen ook een kont heeft.
. Zorg vooral goed voor jezelf.
. Nooit iets nieuws onder de zon.
. Kom uit je glazen torentje.
. Verzet begint met “waarom?”.

Dromen

Ik heb mezelf vannacht overtroffen want ik heb dit keer een hele roman bij elkaar gedroomd.
Ik vraag mij wel af waarom ik, als ik droom, zo vaak in Duitsland zit, en ook wel altijd bij dezelfde krankzinnige familie, waar het niet plezant verblijven is…?
Als al die bizarre dromen een neveneffect zijn omdat ik al mijn halve leven antidepressiva slik, weet ik niet zeker, maar ik kan het iedere schrijver aanraden om dat eens uit te testen, want het kan een schat aan inspiratie opleveren.
Of het gezonder is dan drugs weet ik ook niet zeker, maar het is in elk geval goedkoper.

NIEUWJAARSBRIEF

Was 2023 een goed jaar?
Bah, ik ben eens fameus op mijn gezicht gevallen, maar mijn bril was niet kapot en ik had ook niets gebroken en ben volledig hersteld, en dat op mijn leeftijd, dan mag je van geluk spreken.
Mijn geliefden, mens en dier, zijn ook terug in goede gezondheid, en hebben de problemen aangekund en opgelost. Dus ook dat is een zege!
De wereld, ach de wereld, die zou je het best negeren, maar dat doen we dus niet en baart me wel angst en zorgen, vooral voor de generaties die na mij komen.
Zo ook de natuur, want de menselijke hoogmoed en geldzucht neemt niet af, en alle genomen en te nemen maatregelen zijn een pleister op een houten been. Dat krijgt de mens dus niet meer in orde, of de mensheid zelf zou moeten verdwijnen…
Besluit: 2023 was wat het was, en je kan maar best blijven voortdoen zoals je bezig bent met gezond blijven, je problemen zoveel als mogelijk zelf oplossen en je blijven verzetten als iets of iemand het te bont maakt, inclusief jijzelf.
Van harte een beter 2024 voor alles en iedereen.
Micheline Baetens

EINDEJAARSFEESTEN

“Geef misschien eens een kunstwerk cadeau tijdens deze eindejaarsfeesten…”
Ik heb mijn blog bijgewerkt met een deel van mijn creatieve werken die nu te koop zijn (zie: rubriek Mijn atelier).
U mag natuurlijk ook altijd ter plaatse komen kijken en kiezen.
Vosdellestraat 37
1560 Hoeilaart.
Afspreken kan via email: micheline.baetens@telenet.be
Alvast mijn beste wensen voor 2024!

November 2023

Eén van mijn eerste werkjes in aquarel…

Judasoor…of de natuur heeft er een oor aan genaaid…

Emile Claus, een favoriete schilder…

Voor Reinaert…

Mikiko Noji, hedendaagse Japanse kunstenares…

Juist…

Mozaïek…

Reinaert maakt koekjes…

Heerlijk!…

Is zo…

Aboriginalskunst…

Ik heb een werk voor mijn zoon zijn verjaardag gemaakt…

Reinaert zijn nieuwe Piet Piraat orthese, die hij gelukkig enkel ’s nachts moet dragen.

Naar de aankomst van Sinterklaas kijken, die zegt dat er ook dit jaar geen stoute kindjes zijn…

Uitspraak van Amy Maricle, my teacher…Over Mindful Art Studio

Cartouche heeft het licht gezien…

Reinaert heeft rapen voor het paard van Sinterklaas…

Een hele hoop!…