Reinaert

Op 13 maart is Reinaert nog eens op controle geweest in het UZ van Leuven. Na afloop kreeg ik van David volgend bericht:

“We zijn net buiten bij de dokters. Ze waren allebei zeer tevreden over zijn vooruitgang.

De ortheses mogen overdag uit. onder ouderlijk toezicht. Als hij naar school gaat, moet hij ze best nog aanhouden maar dat hadden wij ook zo in ons hoofd. De orthese ’s nachts mag nog, maar niet echt een ramp als hij al eens een nachtjes zonder doet.

De medicatie voor de zenuwtintelingen zouden ze vanaf april afbouwen.

Voor de kiné hebben we een nieuw voorschrift opgemaakt. Ook bij de kiné mogen/moeten de ortheses uit. 2 à 3 sessies per week zouden volstaan maar Audrey en ik hebben besloten om eerst naar 4 keer per week te gaan en wat later naar 3, ten voordele van 1 en 2 ganse dagen school.

In april hebben we een nieuwe afspraak in het UZ.”

Huisdichteres

(1) De IJsebroeken | Overijse | Facebook

Natuurgebied langsheen de Dreef naar Huldenberg in Overijse, beheerd door Natuurpunt.

De IJsebroeken

Gisteren konden we genieten van deze mooie ondergaande zon die niet beter kan beschreven worden dan met dit prachtige gedicht van onze huisdichteres Micheline.
Dit stond onlangs op de facebookpagina van De IJsebroeken. Ik voel me vereerd!

Reinaert

David heeft nog eens een update gemaakt over Reinaert zijn revalidatie en herstel. Ondertussen gaat onze held ook terug naar school en na de krokusvakantie zal dat ook stilaan voltijds zijn. Hij doet dat goed en af en toe krijgt hij dan ook een dikke duim van de juf!
DE UPDATE:
“Een kleine update wat betreft het herstel van Reinaert. Sinds zijn ontslag uit het ziekenhuis vorig jaar op 18/11 gaat hij elke werkdag naar de Groepspraktijk Loesje Van den Broeck, waar Loesje en haar collega’s Femke en Eirini werk maken van zijn verdere revalidatie. En ze doen dat heel goed. Als ouders zijn we blij en opgelucht om op zo’n praktijk beroep te kunnen doen, en dit in eigen gemeente.
Ten gevolge van een compartimentsyndroom aan zijn linker kuit door de bacteriële infectie, ontstond er een verkorting van de achillespees aan zijn linkerbeen. Hierdoor kon hij lange tijd niet stappen, enkel kruipen. Dankzij rekgipsen, een achillespeestenotomie, medicatie, kiné, en sinds 3 februari twee ortheses kan hij nu opnieuw met mij een wandeling maken in het Zoniënwoud. Maar er is nog een lange weg af te leggen. O.a. zijn dorsiflexoren aan zijn voorvoet moeten nog (hopelijk) recupereren, zodat hij verlost raakt van die ortheses.
Hij kreeg ondertussen ook thuisonderwijs van zijn juffen, Sandra en Kristien, die een paar keer per week tussen GO basisschool ’t Kasteeltje Overijse en de Kouterstraat pendelden. Dankjewel juffen en zorgteam van ’t Kasteeltje! Vanaf morgen mag hij eindelijk op halftijdse basis naar zijn klasje. Ook weer een stapje vooruit.
Dus we zijn er nog niet helemaal, maar met de wilskracht die Reinaert keer op keer toont, heb ik goede hoop dat alles uiteindelijk goed komt. “Tijd is onze bondgenoot”, zei dokter Lars Desmet op intensieve zorgen kinderen (PICU). We zijn trouwens de dokter en zijn team onlangs gaan bezoeken, en het deed hen zichtbaar deugd om Reinaert terug te zien. Op het PICU kunnen dokters en verpleegkundigen kinderen in kritieke toestand soms niet redden, en dat dragen ze ergens mee. Dan zijn ze dubbel zo blij als ze ook een kindje terug zien dat ze wel hebben kunnen redden, zoals Reinaert.”
DAVID  jOLY
Op facebook:
Wat voorafging:

Reinaert

Na een kleine operatieve ingreep en een paar gipsverbanden, werd Reinaert op 3 februari eindelijk verlost van al dat geplaaster en heeft hij nu voor elk voetje een orthese gekregen.

Enkel de linkervoet heeft die echt nodig, maar om normaal te kunnen stappen zijn natuurlijk twee dezelfde schoenen nodig en vandaar de tweede orthese.

Aan de linker voet moet hij die wel dag en nacht aanhouden, maar zo te zien heeft hij hiervan geen last bij het slapen.

Na een maand heeft hij in het UZ Leuven terug een afspraak en zal er bekeken worden wat er verder nog nodig is.

Hij krijgt ook nog kiné en doet bij alles flink zijn best. Het is een voorbeeldige “patiënt”!

Omdat het beloofd was, zijn mama en papa samen met Reinaert ook nog eens naar de intensieve afdeling geweest om Reinaert in gezonde toestand te tonen aan het verzorgende personeel, en een geschenkje af te geven als dank voor de goede zorgen.

De hoofdarts Lars Desmet en de arts  die op 14 september Reinaert geïntubeerd heeft in de spoed, waren ook aanwezig en heel blij van onze flinke held terug te zien.

Sterke Reinaert! Eind goed, al goed…

Reinaert

Het Lieveheersbeestje
Ik zit hier rustig in mijn zetel te genieten van het nieuwjaarsconcert, en plots komt er van ik weet niet waar een Lieveheersbeestje op mijn schouder gevlogen. Laat ik dit nu een teken van een gezegend 2023 zijn? En ja, waarom niet?!
Dinsdag, 3 januari wordt mijn kleinzoon geopereerd aan zijn voetje, en iedereen hoopt dat het een geslaagde operatie wordt waardoor hij hopelijk geen handicap aan zijn beentje overhoudt.
En hop, het Lieveheersbeestje zit nu aan het venster. Zal ik het vrij laten?

Reinaert

Maandag heeft Reinaert  in het UZ Leuven, voor de tweede keer een gips gekregen aan zijn linker voetje en been. De eerste gips heeft totaal niet geholpen.

Hij was samen met papa en mama om 7u30 in het ziekenhuis en na twee uur wachten werd de nieuwe gips, dit keer onder volledig verdoving, aangebracht.

Binnen twee weken zullen ze moeten teruggaan, en dan wordt, weer onder volledige verdoving (ze verdoven met een maskertje), gekeken of dit tweede gipsje veel effect heeft gehad of niet. Zo ja, dan krijgt hij gewoon een derde gips. Zo neen, dan gaan ze een kleine ingreep doen aan zijn kuit om die langer te maken. Zo een ingreep noemt men een achillespeestenotomie. Dit doen ze ook vaak bij baby’s die met een klompvoet geboren worden. Hij zal dan ook een derde gips krijgen, maar dan wel voor zes weken. De ingreep is gepland op 12 december. Dagkliniek met eventueel één overnachting.

Ondertussen heeft hij zijn “laarsje” al getoond aan turnjuf Loesje, de kiné, want die heeft zijn hartje al veroverd (hij begint bijna te wenen als hij terug naar huis moet!), en krijgt hij een antibioticakuur tot men alle resultaten over zijn immuunsysteem en dat van de ouders verzameld heeft. Dat zal ongeveer in juni 2023 zijn.

Reinaert slaapt goed, eet goed, is vrolijk en klaagt niet van pijn. Dit kind is een voorbeeld voor ons allemaal!

De dagkliniek heeft vanmorgen ook naar de ouders gebeld om te vragen hoe het met hem was, en ze mogen altijd bellen als er vragen of problemen zijn. Chapeau voor UZ Leuven!

Ondertussen herneemt het “gewone” leven zich langzaam. Reinaert is naar de kermis geweest, hij krijgt thuisonderwijs, en de Sint wordt verwacht!

 

 

Reinaert

Reinaert heeft vandaag zijn eerste sessie kiné gekregen van de “turnjuf”, en dat is voor beiden prima verlopen. Juf Loesje lijkt in de smaak te vallen van Reinaert en hij heeft ondertussen ook terug wel meer zelfvertrouwen opgebouwd!

Zondag is er zijn vriendje Jack op bezoek geweest en heeft hij een prachtig boek gekregen dat hem kan helpen om zijn gevoelens te uiten.

Deze namiddag heeft hij samen met mama en papa een bezoekje gebracht aan zijn klasje in het Kasteeltje. Tussen hem en zijn beste vriendinnetje Apolline heeft men kunnen merken dat het nog altijd grote liefde is en ze hem zeker niet vergeten is. Heerlijk!

Met de juffen is overheen gekomen dat Reinaert vanaf volgende week een enkele uren thuisonderwijs zal krijgen. Dat zal hem voorzeker deugd doen en misschien helpen om de rest van het schooljaar zonder teveel moeilijkheden te kunnen uitdoen.

Elke dag is weer spannend, verrassend en plezierig. Enkel nog afwachten hoe het donderdag zal zijn voor hem, want dan heeft hij een afspraak in Leuven bij Immunologie. Maar in de namiddag komt hij dan op bezoek bij Oma en zullen we er wel voor zorgen dat het weer gezellig wordt. De Sint is namelijk al geweest!

 

 

Reinaert

Vandaag viert David zijn 46ste verjaardag en ik denk dat hij dit keer het mooiste verjaardagcadeau ooit gekregen heeft: de thuiskomst van Reinaert!

Dit bericht zette hij dan ook vandaag op zijn facebookpagina:

“Geen mooier cadeau voor je 46ste verjaardag dan je zoontje die na twee maanden hospitalisatie eindelijk thuis is. Hier zal hij zijn revalidatietraject verder zetten.
Het zag er even niet goed uit. “Levensbedreigend” was het woord dat Audrey en ik de eerste dag te horen kregen in een aparte kamer op de intensieve zorgen van het UZ Leuven. Ik zat op een stoel, maar voelde de zwaartekracht harder dan ooit op dat moment. Reinaert had twee virussen opgelopen die hem een longontsteking bezorgden, en daarbovenop kwam een streptokokken bacterie die zich verder verspreidde over zijn lichaam. Hierdoor ging hij in een toxische shock en hadden vooral zijn hart, longen en nieren het heel moeilijk. Dat alles op een zeer korte tijd. Dat was 14 september.
Hij is toen meteen in een kunstmatige coma gebracht, zodat ze een kunstlong en kunstnier via katheders in zijn hals konden “aansluiten”. Die namen even alles over, samen met een hele hoop medicatie. Dat heeft zo’n 4 weken geduurd. Daarna kon alles afgekoppeld worden. Gelukkig geen schade aan de nieren etc. Maar toen begon de ontwenningsfase… Want dat klein ventje had torenhoge dosissen van morfine en slaapmedicatie gekregen. Dat heeft ook toch zo’n dikke 2 weken geduurd. Ook zwaar om te zien als ouder hoe je driejarige moet afkicken. Hij had er op een gegeven moment hartritmestoornissen van. En we moesten heel die tijd ook wachten om te zien of hij hersenschade had of niet.
Vandaag kunnen we gelukkig en vol overtuiging zeggen dat alles oké is in dat hoofdje van hem, buiten hier en daar wat overgevoelig en een angst/wantrouwen voor nieuwe gezichten en witte schorten.
Maandag 17 oktober mocht Reinaert uiteindelijk intensieve zorgen verlaten, en verbleef ik samen met hem op de afdeling kinderneurologie voor zijn revalidatie. Audrey pendelde elke dag heen en weer tussen Overijse en Leuven. Hij kreeg kinesitherapie en ergotherapie, en een logopedist, psychologe en diëtisten werden eveneens ingeschakeld voor zijn verder herstel.
Deze week kregen we dan het bericht dat Reinaert (en ik) naar huis mochten en dat er overgeschakeld zal worden op ambulante kiné. Sinds gisterenmiddag zijn we allemaal terug thuis.
Reinaert moet nog verder leren stappen. Dat kan hij niet omdat hij lange tijd in bed gelegen heeft, en zijn kuitspieren hierdoor zijn verkort. Hij kan niet plat op de voetjes staan. Momenteel wachten we tot zijn linkerbeentje voor een tweede maal in het gips kan, want daar zijn de spieren het meest verkleind. De ingreep is gepland voor 28 november, en ondertussen blijft hij kinesitherapie krijgen van de papa en van een kinesiste hier in eigen gemeente, die ons door verschillende mensen werd warm aanbevolen.
Wij zijn het personeel van het UZ Leuven, en in het bijzonder dokter Lars Desmet van IZ ontzettend dankbaar dat zij er alles aan gedaan hebben om deze foto mogelijk te maken.”
David Joly – 19.11.2022
Ik zeg het nogmaals, het zijn helden, alle drie!!!

Reinaert

Gisteren kreeg Reinaert onverwacht bezoek van Kabouter Klus en gisteren kregen wij ook te horen dat Reinaert, samen met papa en mama definitief naar huis mag.

Vandaag zijn ook nog de Cliniclowns langs geweest, maar ook en vooral  veel mensen die Reinaert verzorgd hebben, om hem en de ouders het beste te wensen.

Vanaf volgende week gebeurt de revalidatie dan verder thuis. Elke weekdag naar de “turnjuf” en op 28 november naar de dagkliniek van UZ Leuven om nog een tweede gipsverband rond zijn linker beentje te doen.

Daarvoor zal hij deze keer wel in slaap gedaan worden, en er gaat daardoor morgen voor het vertrek naar Overijse nog een gesprek met de anesthesiste aan vooraf.

Het gips komt er dus op 28 november, en op 24 november is er een afspraak  met de dokter om het over het immuunsysteem van Reinaert te hebben, want het wordt van in het begin al onderzocht, of daar al dan niet problemen mee zijn. We hopen van niet, al zal twee jaar corona maatregelen ook wel meegespeeld hebben.

Verder kan voor Reinaert ook thuisonderwijs aangevraagd worden, maar dat wordt ook nog bekeken met ’t Kasteeltje, hoe en of dit het best kan georganiseerd worden.

Dit zal dus waarschijnlijk mijn laatste blogverslagje zijn dat ik met Facebook deel. Natuurlijk blijft mijn blog verder toegankelijk voor al wie het interessant genoeg vindt om te lezen wat in mijn dagdagelijks leven gebeurt en wat me beroert, en geuit wordt via mijn creativiteit.

Wij danken iedereen heel hartelijk die met ons deze vooral bange periode heeft meebeleefd en nu onze vreugde deelt.

Wij hebben daardoor ons verdriet en onze onzekerheid langs de buitenkant kunnen dragen en niet alleen moeten verwerken, en dat was een grote steun. Bedankt, en voor iedereen nu al een gezond en vrolijk jaareinde!

Reinaert

Vandaag is Reinaert dag op dag twee maanden in UZ Leuven en gisteren heb ik hem voor de eerste keer teruggezien. En het was een heel blij en gezellig weerzien. Direct een dikke zoen, en hij voelde zich ook weer onmiddellijk thuis. Wist nog alles perfect staan en Oma was het magische woordje die dag.

Alles is terug zoals vroeger, behalve het stappen lukt nog niet doordat hij zo lang in dezelfde positie moest slapen. Vooral het linkerbeentje waaraan hij geopereerd werd moet nog kiné krijgen en waarschijnlijk ook nog een tweede gips. Eindelijk kon ik hem ook de trein geven die ik gekocht had voor zijn verjaardag en het bleek een goeie keuze.

 

 

Rond vier uur zijn ze terug vertrokken richting ziekenhuis en het cadeautje is natuurlijk meegegaan. Moe gespeeld is onze dikke vriend in de auto in slapen gevallen, want Oma kan toch zo vermoeiend zijn…