Deze bloemennamen zijn zo mooi en ze staan sinds vanmorgen allemaal in mijn tuin!

“Helianthemum” ‘The Bride’ (zonneroosje)
“Lupinus” ‘The Chatelaine’ (lupine)

“Saxifraga” ‘Purpurteppich’ (mossteenbreek)
“Dianthus” ‘Orange Bling Bling’ (anjer)

Pure poëzie! En sommigen krijgen dan ook nog in de volksmond een bijnaam, zoals ‘schildersverdriet’ voor de steenbreek, waar er een ganse familie van bestaat, en waar de mossteenbreek lid van is.

Schildersverdriet, die ik ook in mijn tuin staan heb, is een saxifraga met kleine lichtroze of witte bloemen van het geslacht steenbreek. De bloemen van schildersverdriet zijn erg klein. De naam van het type plant is dan ook ontstaan omdat de plant erg moeilijk door kunstenaars te schilderen is.

Anjers noemen wij in de volksmond genoffels en elders worden ze ook vuilneuzen genoemd.

Woordenboek der Nederlandsche Taal:

De oude naam van de anjer is genoffel (uit ouder g(e)roffel ‘anjer; kruidnagel’ < Frans girofle ‘kruidnagel’ < Laatlatijn caryophyllon < Grieks karuophullon). Dit woord en varianten ervan komen plaatselijk nog voor in Zuid-Nederlandse dialecten.

Waarom ze ook “vuilneuzen” genoemd worden, weet ik niet en waar “kruidnagel” vandaan komt kan ik alleen maar raden, en dan denk ik aan de doorgaans zoete, kruidnagelachtige geur van de anjer.

Wikipedia

De tuinanjer (Dianthus caryophyllus) is een plant in het het geslacht van de anjers. Dianthus is afgeleid van dios, dat God – en anthos, dat bloem betekent, Godsbloem of Goddelijke bloem dus.

De wilde voorzaat van de gecultiveerde tuinanjer is afkomstig uit West en Zuid Frankrijk en is helder paars-roze van kleur. In de gekweekte vorm komen tuinanjers naast roze voor in allerlei kleuren zoals rood, wit, geel, zalm, groen en allerlei tweekleurige variaties. Ook “duizendschoon” is een variant van de  anjer.

O ja, en nog een pikant detail, ook het vrouwelijk geslachtsdeel wordt in sommige dialecten genoffel genoemd. Mijn moeder noemde mij soms “genoefel” als ze in een goede bui was…