Vandaag wordt de mama van Audrey geopereerd, want die is maandag op haar werk van de trap gevallen en heeft blijkbaar haar schouder gebroken. Ik hoop dat alles uitstekend verloopt en achteraf de genezing ook, want blijkbaar zal ze voor een lange periode die arm niet mogen gebruiken, en dus wat gehandicapt zijn.
Het tij kan vlug keren in het leven, gelukkig wel geen twee maal per dag zoals aan zee. Alhoewel…
Ik was gisteren zo fier als een pauw, want ik heb voor de eerste keer van mijn zelfgekweekt witloof kunnen eten. Het heeft lang geduurd voor mijn project leek te lukken, maar uiteindelijk hebben de witloofwortels die ik deze winter in een koude bak gezet heb, toch hun werk gedaan met een fantastisch resultaat. Ik zal er nog de ganse lente van kunnen eten, en ik verzeker je, het is lekkerder dan al wat je koopt.
Ik heb gisteren ook de boontjes en spinazie een plaats gegeven en heb gemerkt dat de rest van de groenten het ook uitstekend doet. Ik heb wel al moeten gieten, want blijkbaar doet april haar reputatie geen eer aan, en regent het te weinig.
Vandaag ga ik nog een laatste vracht mulch uitstrooien en wat onkruid uittrekken in de voortuin, want niet alleen de groenten doen het goed.
“April doet wat ze wil”, maar dit jaar doet ze dat bijzonder goed. De zon straalt, en voorlopig blijven alle grillen uit!