Ik vraag mij toch af wat mensen met vijfhonderd of meer vrienden aan moeten op Facebook, want vaak zijn het steeds dezelfde die reageren en dat zijn er slechts een handvol. En nog zeldzamer zijn de goeie gesprekken, de menselijke gesprekken die je hebt of tegenkomt op Facebook.
Waar ik ook niet echt happig op ben zijn degene waar je denkt iets aan te hebben, omdat ze veelvuldig reageren en dan opeens alle interesse lijken te verliezen, zonder dat je ooit te weten komt waarom.
Nog erger zijn de pottenkijkers, zij die je een vriendschapsverzoek zenden, maar verder geen teken van leven meer geven. Ze lezen waarschijnlijk wel regelmatig mee wat je op je pagina zet, maar reageren nooit, of je krijgt ook nooit iets van henzelf te lezen.
Honderd vrienden, en niet meer heb ik mij voorgenomen. Momenteel is het eentje meer, maar indien het aan de andere kant van de lijn te lang stil blijft, maak ik eens een update van mijn zogenaamde vriendenkring en hou ik slechts over wie de moeite waard is.
Want voor mij is vriendschap geen loos begrip, ook op Facebook niet. Bovendien wie echt wat interessants vindt aan, en sympathie voelt voor mijn persoontje, kan nog altijd terecht op mijn blog.
Zo’n begrip als vriendschap is trouwens heel relatief en je kan er eigenlijk alle kanten mee op. Maar het kind moet blijkbaar een naam hebben, en een wat intiemere relatie met iemand heeft men dus vriendschap genoemd.
Voor mij is het simpel, ik mag iemand, of ik mag iemand niet, of iemand laat mij totaal onverschillig. En daar kan die persoon zelf niet veel aan doen of aan veranderen, want elke relatie vertrekt vanuit jezelf.
Ondertussen heb ik via Zuckerberg wel een paar lieve mensen leren kennen, die ik niet graag meer zou willen missen. Ze verrijken mijn leven, en ze maken mij vooral gelukkiger. En dat is uiteindelijk toch de bedoeling, elkaar gelukkiger maken door je aanwezigheid, door te zijn wie je bent, en de andere te appreciëren voor wat hij of zij is.
Vriendschap is als eten, de ene vindt dat lekker, en de andere weer iets anders, maar als we van elkanders smaken kunnen genieten, wordt het een gezellig eetfestijn!
En ook op Facebook geld de gouden regel: minder is meer!!!
Je verwoordt weer duidelijker dan ik dat kan waar vriendschap op staat,Micheline.
Je dagelijkse post hier boeit me door de grote openheid en de warmte die uit elke zin spreekt.
Ik wou dat ik je fysiek kon leren kennen,want we hebben enkele gelijklopende interesses,waaronder tuin en tuinieren,mijn grote passie, hobby en therapie.
Deze vorm van communicatie is heel fijn,maar hij heeft ook zijn beperkingen.
Aan de telefoon zou ik bvb méér open kunnen zijn dan hier. Iedereen kan dit lezen,en ik ben meer terughoudend in het uiten van mijn emoties.
Zelf wil ik ook niet méér dan 100 op FB vrienden en ik doe als jij, diegenen waarvan ik geen teken van leven krijg , gaan eruit,want inderdaad het moet geen peepshow worden.
Beschouw mij maar als een vriendin op afstand en toch dichtbij.
En ik vind je een topvrouw!💕
Hier zie, mijn telefoonnummer: 02.6575150. Je mag mij altijd bellen als je er zin in hebt!
Ook bedankt voor de complimentjes. Het leven heeft ons gemaakt wie we zijn. Veel liefs, Marlene.