Weet je waar ik het meest blij mee ben? Wel, dat is dat ik een rijk innerlijk leven heb, zoals dat zo mooi gezegd wordt.

Ik zit hier hele dagen alleen in mijn huisje, ga niet vaak weg, en toch maak ik de meest onwaarschijnlijke zaken mee, omdat mijn inwendige tuin er eentje is zoals mijn favoriete Griekse filosoof Epicurus beschrijft in zijn pleidooi voor het goede leven.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Epicurus
http://www.johanbraeckman.be/documents/artikels/Epicurus.pdf
Mijn innerlijk tuintje heeft  al alle seizoenen en getijden meegemaakt, van guur tot warm, en van lente tot winter. Afwisselend, en op elke leeftijd.
Het is ook niet altijd gemakkelijk qua onderhoud zo’n volle tuin, die af en toe overwoekerd wordt door onkruid en ongedierte, en er is ook verwaarlozing geweest, heel lang trouwens, en dan was er nogal wat werk aan, om er terug iets moois en vruchtbaars van te maken, maar het is gelukt.
En of het gelukt is! Ik beleef momenteel één van de schoonste periodes van mijn leven, en je moest eens weten welke ongewone plantjes en boompjes hier nu groeien, bloesems dragen en vruchten schenken. En ze smaken, ze zijn lekker, ze zijn gezond, wellustig, divers van smaak, en zeker niet alledaags!
Ik wens ieder mens zo een tuin, maar vrees dat de meesten een uiterlijke tuin verkiezen om daar al hun energie en verlangens in te steken, in de hoop daar hun geluk te kunnen uithalen. Tevergeefs echter! Epicurus, die wist beter, en ik ondertussen ook.
Zo even ook nog dit gelezen, en het past perfect bij de rest:

Je hoeft he kamer niet te verlaten.
Blijf aan je tafel zitten en luister.
Luister zelfs niet, wacht eenvoudigweg.
Wacht zelfs niet, wees stil en alleen.
De wereld zal zich vrijwillig aan je
aanbieden om ontmaskerd te worden.

Franz Kafka