Maandelijks archief: oktober 2022

Reinaert

Geplaatst op door
4
Na een week revalidatie een update van de papa die samen met de mama hun dappere zoon in alles steunen en bij alles aanwezig zijn:
Reinaert heeft er zijn eerste week revalidatie op zitten op de afdeling kinderneurologie.
Een kinésiste, een ergotherapeut, een logopedist en een diëtiste zijn intensief met hem bezig geweest.
De dokter die alles een beetje coördineert, dr. Rodriguez Mier, is zeer tevreden met de vooruitgang die hij geboekt heeft.
Ik denk dat het nu al veilig is om te zeggen dat Reinaert geen hersenschade heeft opgelopen. Nu de “drugs” volledig uit zijn lichaam zijn is hij terug beginnen praten en denken zoals vroeger. Hier en daar nog wel wat werk aan de uitspraak en articulatie, maar dat komt wel snel goed.
Het opnieuw eten van vaste voeding verliep in het begin wat moeizaam, maar de laatste dagen zien we daar ook een lichte verbetering in. Verminderde eetlust komt vaak voor bij personen die na lange tijd uit intensieve zorgen komen. Ook smaakverlies kan tijdelijke optreden bij mensen die een infectie hebben doorgemaakt. De bacterie kan bijvoorbeeld de slijmvliezen wat aangetast hebben.
Reinaert kan voorlopig nog steeds niet stappen, maar ook daar wordt hard aan gewerkt tijdens kinesitherapie.
Grootste obstakel hierbij is dat Reinaert zijn vertrouwen in de mens wat kwijt is. Hij is snel bang als andere mensen in zijn buurt komen of hem willen aanraken. Hiervoor zal een kinderpsycholoog worden ingeschakeld.
De komende week zal de revalidatie worden voortgezet. Ze gaan misschien tijdelijk zijn linkerbeentje en -voetje (waar de incisie werd gemaakt) in een soort van gipsverband doen om zo toch wat meer stretch in zijn voetje te krijgen. Met dit gips kan hij ook stappen etc.
We hopen dat hij binnen twee à drie weken voldoende gerevalideerd is om naar huis te mogen.
David Joly – 28.10.2022
En dat laatste hoop ik natuurlijk ook, want Reinaert heeft vandaag enkele keren gevraagd wanneer papa eens met hem tot bij oma wilt gaan. Misschien volgende week, want ik heb mijn grote schat al bijna twee maanden niet gezien en niet kunnen knuffelen. Gelukkig zijn er de video’s en foto’s en kan ik ook wat lekkers meegeven met de papa als die eventjes naar huis komt, zodat hij toch wat verwend wordt.
Invoeren

Door jou verzonden

Reinaert

Geplaatst op door
4

Reinaert zijn revalidatie verloopt vlot en neemt grote passen, en dat vooral dank zij de mama en de papa die voortdurend met hem bezig zijn. We denken dat hij terug vlug thuis zal zijn!

Waar vooral nu nog moet aan gewerkt worden is lichamelijk het stappen en geestelijk het zelfvertrouwen, maar ook dat zal goed komen, vooral door op een natuurlijke manier met hem bezig te zijn.

Voorlopig heeft hij enkel vertrouwen in de mama en papa. De grootouders dat zal later wel weer komen…

Dit is pas de eerste week en we zien nu al onze “oude” Reinaert terug. Ook zijn vragen zullen wel later komen, denk ik, want die zal hij nu hoogstwaarschijnlijk wel al hebben, maar zijn nog te beangstigend en te onduidelijk in zijn hoofdje om die nu al te kunnen formuleren.

Ondertussen wachten zijn cadeautjes hier op hem en heeft oma bergen liefde en knuffels opgespaard…

 

Een kind
Wie onderschat wordt
Is meestal
Een geniaal persoon
Waar de wereld
Met zijn verstand
Niet bij kan.
Een kind
Bijvoorbeeld…
Micheline Baetens – 24.10.2022

Zoals het is

Geplaatst op door
2

Hier zit je dan,
Dag na dag
Nader tot de dood,
Je afvragend
Waarom je deed
Wat je hebt gedaan,
Veelal om de misse reden
En overtuiging
Dat het dat was
Wat je wilde.

Hier zit je nu,
Je afvragend
Waarom je toen
Niet wist
Dat je leeft
Voor wie je liefhebt,
En dat enkel
Zij het zijn
Die je leven leiden
Zoals het nu is.

Eigenlijk leef je voor hen
Die zullen achter blijven
En dat is meer
Dan gelukkig willen worden.

Micheline Baetens – 23.10.2022

 

Reinaert

Geplaatst op door
3
Mijn zoon en ik hebben vandaag een lang gesprek gehad over hoe deze nachtmerrie begon en hoe hij zich voelde toen de kinderarts in het  ziekenhuis hem vertelde dat Reinaert ’s toestand levensbedreigend was, en hoe hij mij de eerste uren en dagen dat niet durfde vertellen.
Mijn hart bloedt en weent de tranen die ik maar niet daadwerkelijk geweend kan krijgen. Welk een hel moet mijn zoon doorgemaakt hebben, heel alleen, en hij heeft al zoveel te verwerken gekregen in zijn leven.
Gaan wij dit ooit allemaal een plaats kunnen geven, of gaan we er blijven aan denken zonder ooit te kunnen verwerken? Gelukkig ben ik er nog voor hem…
De  update van vandaag
Reinaert heeft maandagavond de intensieve zorgen eindelijk kunnen verlaten. Hij werd overgeplaatst naar de pediatrie, eenheid Infectieziekten. Dit is tijdelijk, tot er een plaats vrij komt op de eenheid Revalidatie.
Hij blijft verder ontwennen van alle medicatie die hij kreeg op IZ, en went verder aan vaste voeding. Ondertussen krijgt hij ook kiné. Hij werd vandaag ook verlost van de laatste katheder, en is dus volledig “draadloos”.
Voorts heeft Reinaert veel last had van jeuk in zijn haar en haarverlies. Vermoedelijk een gevolg van de medicatie.
Ik heb voor het eerst ook het litteken aan zijn linkerbeentje gezien en dat is wel indrukwekkend. Dat zal nog wel een hele tijd ons herinneren aan september 2022. Maar het is wel mooi genezen.
Het praten, focussen of bepaalde handelingen lukken nog niet of moeizaam. Het zit er in, in dat hoofdje van hem, maar het moet er nog uit willen komen. Bij momenten lukt dat, en dat geeft ons hoop dat het allemaal maar tijdelijk is.
Dat ventje heeft heel veel gekregen van medicatie maar ook heel veel meegemaakt. Emotioneel mogen we de impact daarvan niet onderschatten. En de emoties en onzekerheden komen nu bij hem meer aan de oppervlakte. Dat merken we de laatste dagen. Met goede medische zorgen en heel veel liefde en nestwarmte komt het in orde. Op zijn tempo.
David Joly – 19.10.2022