SMETVREES
door David Joly (Facebook)
“Gezondheid is een toestand van volledig fysiek, mentaal en sociaal welzijn en niet slechts de afwezigheid van ziekte of zwakte.” Dit is de definitie die de World Health Organization (WHO)in 1948 van gezondheid gaf. Die definitie werd sindsdien niet meer aangepast door de WHO. Fysiek, mentaal én sociaal welzijn…
Volgens onze huidige eerste minister moeten we met zijn allen onze schouders onder de crisis zetten, en de sterkste schouders moeten de zwakkeren ondersteunen.
Wijze raad geven is gemakkelijk en bovendien wordt die zelden goed opgevolgd. Wat wel helpt is het goede voorbeeld geven, mensen “inspireren” zoals dat tegenwoordig met een mooi woord heet.
Als de toestand zo precair is als men ons wil doen geloven dan zijn deze recente maatregelen, die men genomen heeft om corona te bestrijden, een pleister op een houten been, en te belachelijk voor woorden.
Dezer dagen al eens op de bus of de trein gezeten? Maar daar wordt dus blijkbaar niets aan gedaan, want die inspanningen moeten van het beleid zelf komen, en daar wordt al honderden jaren niets aan verbeterd!
En wat te zeggen van te weinig bedden en te weinig personeel in ziekenhuizen, wiens schuld zou dat zijn?!
Geef ons daarom eens het goede voorbeeld meneer de eerste minister en zorg ervoor dat uw beleid ons terug inspireert. U heeft uiteindelijk toch de sterkste schouders, nietwaar…
INE VAN WYMERSCH
In de lente van 2018 krijgt Ine Van Wymersch Elvire voor het eerst aan de telefoon. Elvire wil graag inzage krijgen in haar jeugdrechtbankdossier, maar ze wordt al wekenlang van het kastje naar de muur gestuurd. Gevoelig voor de urgentie die doorklinkt in haar stem, besluit Ine haar dossier op te sporen.
Elvires moeder liet haar sinds de geboorte aan haar lot over. Haar pad slingerde, met verschillende uitschuivers en struikelblokken. Zelf ziet ze haar eigen drie kinderen al lang niet meer. Elvire blijkt in aanmerking te komen voor euthanasie wegens ondraaglijk psychisch lijden. De psychiaters gaven groen licht voor de euthanasie, op voorwaarde dat ze in een brief uitlegt aan haar kinderen wat haar drijft om euthanasie aan te vragen.
‘Nu alleen nog iemand vinden die mijn verhaal kan opschrijven’, zo zegt Elvire terloops. Ze is analfabeet. De zin achtervolgt Ine wekenlang. Ze bedenkt dat zij diegene kan zijn die haar een stem kan geven. Gedurende drie dagen, aan zee, gaat ze in gesprek met Elvire. Een gesprek dat schrijnend duidelijk maakt dat waar je wieg staat onwaarschijnlijk bepalend is voor de kansen die je krijgt, vanaf het prille begin tot op het bittere einde.
Toch raar he, dat één persoon exclusief van één persoon wil en moet zijn. En verder zit men maar te lullen over solidariteit en sociale cohesie! Spreekt dat zijn eigen niet tegen?
Bovendien is er zoveel keuze in de deze overbevolkte wereld dat men haast van steen moet zijn om het bij die ene te houden, terwijl algemeen geweten is dat het haast niemand lukt.
Is dit nog een overlevering van vroegere moetens op straffe van branden in de hel, en hoelang gaat men die schijnheilige schijn nog kunnen ophouden?
Weldra zijn er in de winkel seks robotten te koop (stond in de krant!) en wat dan? Gaat onze consumentenmaatschappij daaraan kunnen weerstaan? Ik vrees van niet, of mag een robot meer dan wij mensen, omdat die niet van vlees en bloed is?
https://www.eoswetenschap.eu/psyche-brein/kun-je-genieten-van-seks-met-robots
Ik zal het waarschijnlijk niet meer beleven, en dus ook geen antwoorden krijgen op vragen die ik mij al mijn leven lang stel, maar ik weet wel uit ervaring dat wat nu verboden is, in de toekomst vaak toegelaten is en zelfs gepromoot wordt!
Dus, misschien toch maar lekker ons goesting doen als we goesting hebben…?
