Moeders (voor Reinaert)

Moeders
dat zijn wezens
die zich
’s winters afvragen
of je wel
warm genoeg
gekleed bent,
en die in de zomer
komen kijken
of één dekentje
wel genoeg is.
.
Moeders
dat zijn wezens
die denken
dat jij op
de noordpool leeft,
en bij elke snotneus
overtuigd zijn
dat je weer eens
niet geluisterd hebt,
en je daarom
extra toedekken.

Moeders
dat zijn wezens
die willen dat jij
het goed hebt.

Micheline Baetens – 31.07.2020

Haken: Patroon gehaakte sjaal

Gehaakte sjaal

De sjaal is gehaakt met naald nr 4 en 46 steken opzetten. Hij is 22 cm breed en 192 cm lang. Gebruikt bijna 2 bollen van 100g. De tweede bol hecht je vanaf de einddraad aan zodat het kleurenschema mooi doorloopt. Hiertoe moet je dus de bol van binnen naar buiten gebruiken. Deze  tweede bol wordt niet helemaal opgebruikt zodat de sjaal aan het einde er precies hetzelfde uitziet als aan het begin.

Garen: UNIVERSE

https://hobbii.nl/universe

Regeltjes

Hoe meer regels, hoe meer vlegels

De coronapandemie is allang geen louter epidemiologisch of virologisch probleem meer, schrijft psycholoog Vittorio Busato. De aanpak ervan is een gedragswetenschappelijk probleem geworden.

Dit is een artikel van:
Eos Psyche&Brein – 20.07.2020

‘Drie vrienden spreken met elkaar af bij een bankje in het park om bij te kletsen. Ze houden anderhalve meter afstand. Zijn ze dan in overtreding?’ Het goede antwoord: ja, want bij een afspraak van drie of meer personen is er sprake van een samenkomst.

Volgende vraag: ‘Twee vrienden lopen door het park. Ze komen toevallig een derde vriend tegen en gaan even samen op een bankje zitten om bij te kletsen. Zijn ze dan ook in overtreding?’ Het goede antwoord: nee, de drie vrienden zijn niet in overtreding, want het betreft hier geen georganiseerde afspraak.

Beide situaties komen uit een kennistestje met twaalf vragen over de coronamaatregelen dat De Volkskrant half mei publiceerde. Ik zakte glorieus.

Inmiddels zijn de gedragsmaatregelen in Nederland sinds juni enigszins versoepeld, maar dat wil niet zeggen dat die maatregelen er duidelijker op zijn geworden. Er klinkt alom kritiek op een Wet Tijdelijke Maatregelen Covid-19 die het kabinet op moment van schrijven van plan is vanaf juli in te stellen. Daarin staat onder meer dat het verboden is op straat geen veilige afstand tot anderen te houden en dat burgers bij noodverordeningen vooraf geen inspraak hebben via gemeenteraad of Tweede Kamer. De Nederlandse Orde van Advocaten heeft al aangegeven dat deze wet een inbreuk kan betekenen op grondrechten van burgers. Eveneens maakt de orde zich zorgen dat er bij de handhaving en het opleggen van boetes willekeur en daarmee rechtsongelijkheid kan optreden, juist omdat regels onduidelijk zijn.

Wat het condoom is voor veilig vrijen, is de anderhalve meter voor veilig contact

Corona beperkt niet alleen onze bewegingsvrijheid, ik raak er steeds meer van overtuigd dat deze pandemie onze democratie in gevaar brengt. Boden de gedragsregels van de overheid aanvankelijk houvast en richting; de huidige, complexere regels geven extra onzekerheid. ‘Blijf binnen’ is bijvoorbeeld ‘vermijd drukte’ geworden. ‘Blijf binnen’ is duidelijk; maar ‘vermijd drukte’? Wat ís drukte? Wanneer is een betoging te druk? Wanneer is een strand, vliegtuig of touringcar te vol? Is er verschil tussen drukte binnen en buiten? En hoe vermijd je drukte in grote steden, waar trottoirs te smal en winkelstraten te vol zijn om anderhalve meter afstand te houden?

Als mensen zich voortdurend moeten afvragen wat wel en niet mag, is het volgen van gedragsregels moeilijk. De kans op weerstand en ernstige conflicten neemt dan toe. Aan buitengewone opsporingsambtenaren (boa’s) en politieagenten de taak deze ingewikkelde regels te handhaven. Maar als regels ambigu zijn, kan van hen niet worden verlangd dat ze de juiste inschattingen maken. De Wet van wijlen psycholoog Piet Vroon gaat dan gelden: hoe meer regels, hoe meer vlegels.

Vooral uit democratisch oogpunt is het cruciaal dat de overheid de regels zo simpel mogelijk maakt. Inzetten op procedurele rechtvaardigheid van preventieve maatregelen en daar volstrekt transparant over zijn, is daarbij een vereiste. Wetenschappelijke studies laten zien dat mensen beleid met een duidelijke rationale, ook al is die voor hen persoonlijk minder gunstig, rechtvaardiger vinden. Een heldere uitleg vergroot het draagvlak, stimuleert de naleving en maakt het makkelijker om elkaar aan te spreken op gedrag dat niet kan.

Eveneens uit democratisch oogpunt is het belangrijk dat bij de opstelling van regelgeving gedragswetenschappers betrokken worden. Zij moeten erop toezien dat nieuwe gedragsmaatregelen helder zijn en eenvoudig na te leven. Zo voorkom je burgerlijke ongehoorzaamheid en polarisatie in de samenleving.

De coronapandemie is allang geen louter epidemiologisch of virologisch probleem meer. De aanpak ervan is een gedragswetenschappelijk probleem geworden. Zolang er geen vaccin is, blijft ons gedrag het effectiefste medicijn tegen verspreiding van het virus. Wat het condoom is voor veilig vrijen, is de anderhalve meter voor veilig contact – vrijwel iedereen weet hoe verleidelijk het is daartegen te ‘zondigen’.

BOEK: Luie ouders hebben gelijk

Eén van de grote voordelen dat ik niet per auto kan rijden, is dat ik ook niet voor chauffeur moet spelen, niet voor de kinderen en ook niet voor anderen. Bovendien zo verschrikkelijk handig is auto kunnen rijden niet, en dat nog voor veel meer zaken.

David is momenteel een boek aan het lezen geschreven voor luie ouders en in de korte samenvatting zie je op de achterflap het volgende staan:

David is één keer mee geweest met de scouts, daarna nooit meer. Zijn vriendjes kwamen hier spelen, en voor de rest kon hij zich heel goed alleen bezig houden.

De schrijver van dit boek heeft gelijk: laat kinderen zelf ontdekken wat ze graag doen en waar ze bijzonder creatief in zijn, zo stimuleer je hun fantasie en handigheid. En weten  wat  je graag  doet kan bovendien ook in je volwassen leven een bron van troost zijn in moeilijke momenten.

Eigen schuld, dikke bult!

‘Hoe groot de piek uitvalt? Dat hebben we zelf in handen’ (DS)
 
De onverdraagzaam tussen mensen wordt met de dag erger, en dergelijke uitspraken werken dit in de hand, want we hebben niet alles in handen.
 

Men mag geen andere mening meer hebben dan de experten en politici, laat staan dat men er grapjes of woordspelingen over maakt.

 Ik heb vanmorgen weer een hoop bagger over mij heen gekregen via FB VRT-Taal, omdat ikzelf verder nadacht dan mijn neus lang is, maar blijkbaar mogen was mijn uitsprak veel te diepzinnig om begrepen te worden in tijden van corona.

“Het mondmasker is een doekje voor het bloeden,
meer niet.”

 Nogmaals, het is niet omdat men een eigen, en misschien ook eigenzinnige mening heeft over de maatregelen, dat men die ook niet gaat respecteren. Slechts weinig mensen kunnen mij daarin kloppen, dat weet ik zeker.
 
Maar ik doe ook waar experten en politici op aandringen en dat is mijn gezond verstand gebruiken! Ik laat mij dus ook geen schuldgevoelens aanpraten, en alleen de bagger die ik daarbij over me heen krijg is mijn eigen “schuld”. De bult daar leg ik wel ijs op en is zo verdwenen. En:
Zwijgen

Wie niet
mis begrepen
wil worden,
moet zwijgen.

Micheline Baetens – 25.07.2020

Een perfecte dag!

Het was een perfecte dag gisteren! Thuis, samen met de kinderen en mijn kleinkind, die van zodra hij mij ziet begint te lachen en nu ook al vraagt om gepakt te worden.

Geluk kan zo volmaakt zijn, zonder dat je er iets speciaals moet voor doen, je moet het gewoon laten gebeuren.

We hadden er een sushi etentje van gemaakt. Weinig werk voor mij, want besteld en aan huis geleverd, en ook totaal vrij van coronastress.

Nadat Reinaert zijn buikje vol was hebben wij dan gegeten, terwijl hij vrolijk en speels bij ons aan tafel toekeek. Tijdens het dessert hebben we hem in zijn reisbedje in mijn kamer te slapen gelegd met babyfoon aan, en hij heeft braaf zijn dutje gedaan, tot zijn papa hem is gaan wakker maken voor zijn laatste flesje.

Het was, zoals ik al zei, een perfecte dag!

Chronische mobiliteit

De mensheid lijdt aan chronische mobiliteit. We willen altijd maar weg, zeker nu in de zomermaanden.

Vakantie betekent voor de meeste mensen dat ze ergens naartoe moeten, weg van thuis alsof ze er zeker van zijn dat het elders beter is, terwijl ze vaak minder comfort, minder rust en meer stress hebben door zich te willen verplaatsen.

Maar misschien komt dat ook omdat voor velen thuis thuis niet meer is. Ze zijn er haast nooit, en misschien worden ze thuis ook teveel geconfronteerd met waar ze bang voor zijn, met een leven waar ze eigenlijk niet voor gekozen hebben, en worstelen ze thuis ook meer met zichzelf, dan wanneer ze ergens zijn waar genoeg afleiding is om daaraan te ontsnappen.

Voor mij is het haast onbegrijpelijk dat niet iedereen een thuisgevoel heeft, want ik ben niets liever dan thuis, en het is ook de plek waar ik het meest mezelf en ongedwongen kan zijn.

Waarschijnlijk hangt het ook af van de manier waarop je tot rust komt, je ontspannen en veilig voelt. Want om die dingen te ervaren hoef je niet eens mobiel te zijn, dat gebeurt in je brein.

Ik geloof dat het Godfried Bomans was die ooit zei dat het grootste probleem van de mens is, dat die zich voortdurend wil of moet verplaatsen. Het is echter niet alleen een probleem van de mens, maar voor onze hele leefomgeving, want geen enkele uitvinding heeft de wereld zo verwoestend veranderd dan de automobiel, de trein, het vliegtuig, de boot…

Nog een aantal citaten van Bomans, die een hele leuke man was, ondanks het feit dat hij Nederlander was (lol):

“Het meeste verkeer komt voort uit de angst om alleen te zijn. Indien de mens erin slaagde te berusten in zijn eenzaamheid, zou het gras tussen de straatstenen groeien.”

“Wie zich alleen maar thuis voelt in zijn eigen straat is de ware kosmopoliet, de reiziger par excellence. Hem is de gave der verwondering geschonken. Hem is gegeven wat de kenner onthouden wordt: verrassing.”

“Men gaat op reis om thuis te komen.”

“Wie veel reist, ontdekt ten slotte het eigen vaderland.”

“Wie veel reist, zal ervaren dat hij het waarlijk interessante aan de mensen ooit in zijn eigen straat had kunnen opmerken.”

En nog van Bomans, is dit mooi citaat:  “De kunst van te leven is, thuis te zijn alsof men op reis is”.

Het zal waarschijnlijk bij de mens zijn zoals bij onze gevleugelde vrienden, daar heb je ook trekvogels, en huismussen tussen. Maar die huismussen zie je jammer genoeg steeds minder en minder…

Mijn straat (Vosdellestraat)

Mijn straat
is waarlangs
spoorlijn 161 loopt,
en waar de trein rijdt
of niet rijdt,
en waar spoorwegwerken
eeuwig duren.

Mijn straat
aanvaardt geen sluipverkeer
en sluikstorten,
maar wel honden en katten,
ratten en muizen,
en schapen en bokken
uit verre landen.

Mijn straat
is een internationale
en creatieve straat,
met schilders en dichters,
met mensen van hier
en steeds meer
van ginder.

Mijn straat
is waar onze kinderen
zijn opgegroeid en uitgeweken,
en waar de eerstelingen
elke dag
een beetje ouder worden,
en uiteindelijk zullen sterven.

Micheline Baetens – 18.10.2019