BOERENJONGENS VAN NOORDKRIEKEN

2015-07-16 (7)

“Boerenjongens” is simpelweg: krieken, samen met suiker op alcohol zetten.

Pas op: geen kersen! KRIEKEN! Ook noordkrieken genoemd. Ze zijn zurig en eigenlijk te zuur om zo te eten. Maar verwerkt tot “boerenjongens” zijn ze een heerlijk aperitief of/en digestief.

Waarom NU maken?

Het seizoen van die krieken is slechts heel kort: een drietal weken. Tussen de Vlaamse en de Nationale feestdag… Dan zijn ze op hun beste: dik en goed rijp, maar niet tè! Op de markt vind je die voor 3 à 4 €/kg.

Wat heb je nodig?

Eén (of meer) kilogram krieken, zonder barsten of plekken.

Wat moet je doen?

Stelen afdoen. Onrijpe en slecht ogende exemplaren eruit halen. Wassen.

In een brede, glazen kom doen met 300 g kristalsuiker en één liter alcohol van circa 40°. Doe er eventueel nog wat water bij, zodat alle krieken bedekt zijn. Ze zakken nog wel als ze de alcohol opnemen.

Zet je bereiding een week aan het venster om het smelten van de suiker te bevorderen. Alle dagen even voorzichtig omroeren met schuimspaan.

Je krijgt als resultaat 1,5 à 2 liter drank (met krieken) die een alcoholgehalte heeft van rond de 20°.

Als alle suiker opgelost is, je creatie in een glazen Weckpot of dergelijke overgieten en die op een droge, koele plaats zetten en twee maanden vergeten!

Daarna is je bereiding klaar voor consumptie. Als je langer wacht, wordt die nog beter. Twee jaar is ideaal.

Er zijn ook ”boerenmeisjes”, maar daarvoor moet je druiven gebruiken.

 

Morgen ga ik terug

Ik ga morgen
terug naar
mijn biotoop,
die aan
de IJse ligt,
en waar
al mijn schone
meisjesdromen
werkelijkheid
werden.

Waar de lelijkheid
van mij bestaan
zich verstopte
in het hoge riet
en de schoonheid
van de IJsebroeken
bij valavond
net niet verzonk
in het diepe,
donkere water.

Morgen
ga ik terug,
en dan wordt
het leven,
met zekerheid,
weer een sprookje.

Micheline Baetens – 22.06.2020

Experten

Tegenwoordig passeert in de media een stoet van experten, en ze hebben allemaal het grote gelijk op zak!

Zelfs over onze gezondheid lijken ze meer te weten dan wijzelf, terwijl 90% van een diagnose door de patiënt zelf kan gesteld worden, tenminste als de dokter de zieke laat uitspreken en naar zijn patiënt luistert, want de juiste diagnose wordt meestal gesteld in samenspraak tussen die twee.

Een goede dokter kent en gelooft in dat mechanisme en de tijd van betutteling lijkt gelukkig voorbij, en zo niet, zoek dan maar best een andere dokter!

Gisteren zag ik een mooie film hier: Médecin de Campagne. Ze zullen nog wel bestaan die plattelandsdokters die door weer en wind kilometers rijden om hun patiënten te bezoeken, maar vermist er steeds minder en minder platteland is, zal dit soort dokters ook wel een uitstervend ras zijn, zeker in onze contreien.

Experten, ja die bestaan nog, omdat ze lang gestudeerd hebben en zich in iets gespecialiseerd hebben, maar of ze zich ook rekenschap geven dat hun expertise niet altijd de meest adequate oplossing is om de problemen van de mensen aan te pakken, dat betwijfel ik wel een beetje.

Dat hebben we immers gezien, en aan de lijve ondervonden tijdens deze coronacrisis. De wereld van de gewone man en vrouw staat niet beschreven in hun leerboeken en ligt ook ver van hun bed. Bovendien is ook niet elke expert empathisch en psycholoog genoeg om die alledaagse leefwereld te analyseren. En als dan ook nog de politiek zich met situatie moeit, is de aanpak al helemaal onrealistisch.

Experten

Iedereen
weet iets
van iets,
maar niet alles,
omdat niemand
alles weet
van iets.

Micheline Baetens – 20.06.2020

(Met dank aan corona voor de inspiratie)