Dahlia’s

Dahlia’s! Mijn grootvader had ze in zijn moestuin in alle kleuren, vormen en lengte, elk jaar weer, en hij was er trots op. En dit jaar zet ik er weer een reeks, want ze zijn prachtig, zowel buiten als binnen in een vaas.

DAHLIA PLANTEN

De dahlia is een favoriete bloeier en is helemaal terug. Maar welke soorten dahlia’s zijn er allemaal en hoe kun je een dahlia planten?

Dahlia’s bloeien in de zomer, tot aan de herfst. Het is een knolgewas, je plant ze na de winter in mei als de kans op nachtvorst weg is. Dahlia’s groeien uit knollen en niet uit bollen. Dahliaknollen zitten vol vocht, daarom bevriezen ze snel. Je kunt een dahlia ook stekken.

Dahlia planten

Een dahlia planten doe je in mei, geef ze een plek in de ochtendzon en voedzame grond. Meng wat organische mest en potgrond door het plantgat. De jonge scheuten zijn erg in trek bij slakken, neem meteen je maatregelen om de vraat te voorkomen.

Verzorging: als de dahlia planten ca. 20 cm groot zijn, knijp je de topjes uit de koppen, hierdoor vertakken de planten goed en geven ze straks meer bloemen. Geef ze regelmatig water in droge periodes.

Dahlia in pot

Omdat de dahlia laat op gang komt, kun je ze ook heel goed voortrekken in bloempotten. Pot in februari of maart de knollen op, zet ze in een tuinkas en zorg dat ze voldoende licht krijgen zodra ze boven de grond komen. Vanaf mei kunnen de planten naar buiten. Zet ze met pot en al op kale plekken in de border, of gewoon op het terras. In de zomer zijn bepaalde soorten ook in pot gekweekt te koop, deze plant je uit in de border.

Een soort die je in bloei koopt en die het mooi doet in een pot of bak is Dahlia LaBella Piccolo. Deze kleine Dahlia geeft heel veel bloemen en wordt 15-20 cm hoog. Een hogere variant is Dahlia LaBella Grande. Deze Dahlia kun je prima als snijbloem gebruiken. Hoe meer je knipt, hoe meer hij bloeit. En knip uitgebloeide bloemen weg. Zo heb je tot aan de herfst lol van je Dahlia. Plant ze op een plekje met ochtendzon en doe wat organische mest in de grond. Of zet ze in potten en fleur je terras er mee op.

Dahlia soorten

Dahlia’s werden vroeger vooral gekweekt als snijbloem, kwekers letten toen vooral op de grootte van de bloem en niet op de plant. Bij de nieuwere soorten is ook het blad en de stevigheid van de plant belangrijk. De keuze in bladkleur is ook enorm. Dahliaplanten worden ingedeeld in verschillende soorten:

Enkelbloemig
Anemoonbloemig
Halskraagdahlia
Waterlelie
Decoratief
Bladdahlia
Pompondahlia
Cactusdahlia
Semi-cactus en ‘overige’: in deze groep zitten de nieuwste soorten.

Snijbloemen

Alle dahlia’s zijn ideaal als snijbloem, nog een reden voor een dahlia planten. Hoe meer bloemen je knipt, hoe langer ze bloeien. Knip dus veel en vaak om boeketten te maken. Ondersteun de grootbloemige soorten met een plantensteun, door het gewicht van de bloemen worden ze topzwaar. Knip uitgebloeide bloemen regelmatig weg.

Dahlia overwinteren

Tot ver in oktober blijven dahlia’s bloeien, ze kunnen wel een of twee koude nachten hebben, daarna moet je ze oprooien en vorstvrij overwinteren. Tenminste, als je volgend jaar weer van dezelfde soorten wilt genieten.

Schep ze voorzichtig uit, knip de stengels af en laat ca. 15 cm stengel aan de knol zitten. Rol ze in oude kranten en leg ze op een donkere plek weg. Verpak ze niet in plastic, dan gaan ze schimmelen en verrotten. Opkuilen in een kist met droge turfmolm is ook een prachtige manier om ze te overwinteren.

De knollen hoeven geen water in de winter, ze zullen wat indrogen. Zodra de temperatuur weer stijgt en je ze uitplant, nemen ze weer water op en beginnen ze te groeien. Plant op de plaats van de dahlia bloembollen, die je in mei weer oprooit na hun bloei.

Dahlia combineren
Dahliaplanten kunnen perfect in een moestuin, dan neem je naast je verse oogst ook een boeket mee naar huis. In de border vragen ze wel ruimte, combineer ze met de ijle bloemen van Verbena bonariensis, bronskleurige venkel, Persicaria of siergrassen.

Bron: www.vtwonen.be

Ik kies voor de lagere soorten, die dus ook in potten op het terras kunnen.
Nog eventjes wachten en ze kunnen de grond in!

Imagine

“Everything we shut our eyes to, everything we run away from, everything we deny, denigrate, or despise, serves to defeat us in the end.” ― Henry Miller

https://nl.wikipedia.org/wiki/Henry_Miller

Ik heb op alles wat ik vind dat beter kan kritiek, zo ook op de politiek, en meestal mag ik dan ook over alle partijen mijn gedacht zeggen, zonder veel geschreeuw en gescheld, behalve als het over de rooie gaat, je weet wel de sossen, de spa, dan word ik onmiddellijk verweten dat ik asociaal ben, niet weet waarover ik praat, een egoïst, een meeloper, onverschillig ben,… enzovoort.

En ben ik dat, misschien wel, wellicht ook niet? Maar word ik daar nu beter van, ga ik daardoor anders gaan denken, anders gaan leven? Met stellige zekerheid niet, want wie fanatiek in kleurtjes en vakjes denkt, kan nooit betrouwbaar zijn!

Op 26 mei zijn het weer verkiezingen, en mogen we weer keuzes maken. Ik weet al voor wie en wat ik ga kiezen, en het zal ook voor een vrouw zijn. Misschien zijn er geen echte goede keuzes, maar je kan wel kiezen voor de minst slechte, en hopen dat je niet teleurgesteld wordt als er een beleid moet gevoerd worden.

Veel mensen zijn de politiek beu, geloven er niet meer in, zo ook ik bij momenten, en die momenten worden steeds talrijker. Maar vermits politiek invloed heeft op je eigen leven, of je dat nu wilt of niet, kan je maar best op de hoogte blijven en “het spelletje” meespelen, want we zijn nog lang niet aan een wereld toe zoals John Lennon zich die ook wenste. Misschien ooit, misschien nooit…

Een ingebeeld vriendje

Ze heeft een ingebeeld vriendje
met de eeuwige jeugd
en de eeuwige liefde
in het schild.

Hij houdt van Erica Jong
en van Susan Sontag,
want als hij vrijt,
krijgt hij een feministisch tintje.

Hij is knap en lief,
maar vooral als hij praat,
jaagt de verliefdheid
het bloed sneller door haar lijf.

Dan spatten de sterren van het firmament,
vallen de zon en de maan
in elkaars armen
en zoent de aarde de hemel.

Micheline Baetens – 22.02.2015

Sociale contacten

“Sociale contacten gaan verloren door facebook en twitter.”
Dat zeggen zij die eens om de zoveel tijd opbellen en nooit tijd hebben om langs te komen!

Gelukkig kan ik goed alleen zijn, want veel bezoek krijg ik niet, en zelf ga ik ook niet vaak bij iemand langs.En toch voel ik mij zelden alleen, en ik mis die “sociaal contacten” niet, en dat komt waarschijnlijk omdat ik van jongs af aan, de meeste dingen alleen deed en onderging, en vooral omdat ik mezelf heel goed kan bezig houden en me dus haast nooit verveel. Ik ken het gevoel “verveling” niet!

De contacten die ik dan wel heb, zijn heel trouw en waardevol, intens en (h)eerlijk. Ik blijf ook levenslang trouw aan de mensen die heel veel voor mij betekend hebben, en ook al zijn ze er dan niet meer, ze blijven mede de rest van mijn leven bepalen.

Mijn grootmoeder, mijn leerkrachten, een neef, een vriend, mijn echtgenoot… ze zijn er niet meer, maar hun houding tegenover mij vervaagt niet. En dan zijn er de nog levenden, zoals mijn zoon, een vriendin, een vriend, een buur, mijn huisdieren,… en een paar onbekenden, die mij af en toe het gevoel geven, dat ik de moeite waard ben. En ja er is ook Facebook, waarbij sommige contacten een verrijking zijn. Ook andere media, zoals televisie, film, boeken, muziek soms… En zeer zeker de natuur die elke dag voor nieuw leven zorgt!

Wie dagdagelijks noodgedwongen een hele hoop mensen om zich heen heeft kan zich veel eenzamer of gefrustreerder voelen dan wie dagdagelijks blij en voldaan is met elke nieuwe dag die een uitdaging is en rijkelijk gevuld met zichzelf en een paar anderen.

De IJsebroeken

“De IJsebroeken”, het natuurgebied langsheen de Dreef naar Huldenberg in Overijse dat beheerd wordt door Natuurpunt, heeft nu ook een pagina op Facebook, en ze hebben er één van mijn gedichten opgezet.Ik groeide op aan de IJsebroeken. Het was als kind mijn biotoop en inspiratiebron voor mijn eerste gedichten. Vroeger noemde ik ze trouwens de vijvers van de graaf, omdat ik dacht dat ze van de graaf van Huldenberg waren, samen met de omliggende bossen. Ik ben blij dat het nu beschermd natuurgebied is!Haast elke avond, en na schooltijd, maakte ik een wandeling, om telkens wat nieuws te ontdekken, en mijn verbeelding aan het werk te zetten. De troost van de verbeelding

Wanneer de wereld
Te schamper is om aan te kunnen,
Maak je dan terug een veilig nest
In het hoogste gras,
Tussen pinksterblauw en botergeel,
Bij het vluchtwegbruggetje
Van het verdronken riet.

En beeld je dan terug in,
Dat je nog onbestaand,
Nooit een voet
Op deze aarde hebt gezet.

En wees dan terug blij,
Dat je de troost van de verbeelding,
Nooit bent kwijt geraakt.

Micheline Baetens – 23 augustus 2017

Het is de schoonste plek op aarde, en hopelijk blijft het zo!