Ik heb tot mijn zes jaar een “tut” gehad, wel enkel om te slapen, en de sint is die op een goede morgen van onder mijn hoofdkussen komen weghalen. De geniepigaard!

Reinaert heeft gisteren voor de eerste keer een fopspeen gekregen, want blijkbaar had hij daar behoefte aan, omdat hij voortdurend naar de borst van zijn mama vroeg.

Audrey geeft borstvoeding en blijkbaar wordt dan afgeraden om je baby een tutter te geven omdat ze dan door gewenning moeilijker zouden kunnen gevoed worden.

Maar gisteren heeft hij dan toch zijn zin gekregen en kon hij getroost worden met een fopspeen, zodat de mama wat rust kon hebben.

We zijn nu eenmaal zoogdieren en die willen gespeend worden, zeker in de beginfase van hun leven. Sommigen hun leven lang, maar die beginnen dan te roken…

Borstvoeding is terug in, meer dan in mijn tijd en zeker meer dan in de tijd van mijn moeder, want toen was een vrouw die de borst gaf na de geboorte van haar baby, eerder een fenomeen en uitzonderlijk.

Zo uitzonderlijk zelfs dat toen ik het voor de eerste zag, aan mijn moeder vroeg: “Moet dat kind dat allemaal opeten?!” Jaren later werd ik daar nog altijd mee geplaagd, zodat ik me het nog altijd goed herinner!

https://www.kindengezin.be/voeding-en-beweging/borstvoeding/